TERWIJL PRESIDENT CHANDRIKAPERSAD Santokhi al wekenlang bezig is met de voorgesprekken voor zijn nationale dialoog, gaat het leven in de echte wereld onverbiddelijk door. Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) heeft inmiddels het besluit over de door het staatshoofd zo belangrijk geachte hervatting van de betaling van de anderhalve jaar geleden overeengekomen lening van 690 miljoen US dollar voor de zoveelste keer uitgesteld omdat Suriname niet aan de voorwaarden heeft voldaan. En die lening is volgens Santokhi toch echt nodig om wat lucht te krijgen.
Als de omstreden ondernemer Jean ‘Saya’ Mixon – die wonderwel ook was uitgenodigd voor een voorgesprek – mogen geloven, zou de president hem hebben gezegd dat na de ontvangst van weer een nieuwe tranche, er nu echt verlichting voor de geplaagde bevolking komt. Overigens, de Communicatiedienst Suriname (CDS) heeft daarvan helemaal geen melding gemaakt. Het feit dat Santokhi dat achteraf niet heeft tegengesproken, betekent dat hij dat waarschijnlijk inderdaad heeft gezegd, zoals hij al zoveel heeft beloofd tijdens die voorgesprekken.
Terwijl het staatshoofd in hoog tempo gesprekken voert, lijken alle andere werkzaamheden van zijn regering stil te liggen en glijdt Suriname steeds meer in een situatie die van kwaad tot erger wordt. Niet alleen het IMF maakt een pas op de plaats, ook op andere gebieden waar er enorme problemen zijn, is er nauwelijks iets gebeurd. In ieder geval heeft de samenleving nog geen verbetering gezien sinds de zwarte vrijdag van 17 februari. Integendeel, er wordt door de regering alleen maar meer olie op het toch al zo verhitte vuurtje in de samenleving gegooid.
Weliswaar is de registratie begonnen voor de SRD 1.800 per maand die gezinnen kunnen krijgen als tegemoetkoming voor de gestegen kosten voor onder meer brandstof, transport en de nutsvoorzieningen, maar dat verloopt zo chaotisch dat maar weinigen er geloof in hebben dat ze deze maandelijkse uitkering zullen krijgen. Zelfs VHP-parlementariër Mahinder Jogi – doorgaans een grote fan van alles wat deze regering doet – sprak in het parlement zijn zorgen daarover uit.
Bovendien lijkt het geld al lang niet meer voldoende om de zwakkeren te helpen, want de valutakoersen reiken zo langzamerhand richting de hemel. Getriggerd door de jongste IMF-teleurstelling moet voor de euro inmiddels bijna SRD 38 worden neergeteld en voor de US dollar SRD 37. En het einde is nog niet in zicht. Dat is voor vrijwel niemand meer vol te houden.
Ook heeft de regering de afgelopen weken werknemers die afhankelijk zijn van het minimumloon op de kast gekregen. Zij ontvangen met ingang van deze maand slechts SRD 30 per gewerkt uur, terwijl SRD 38,50 door minister Steven Mac Andrew van Arbeid, Werkgelegenheid en Jeugdzaken was beloofd. En Santokhi was kennelijk te druk met zijn voorgesprekken, dat hij helemaal niet ingreep.
Vrijdag gaan Surinamer tijdens ‘Alles plat’ weer de straat op om te protesteren tegen het in hun ogen volledig ontspoorde beleid van de regering. Santokhi heeft het aan zichzelf te danken als er weer veel volk op de been komt, ondanks de vrees voor ongeregeldheden.