HET TOERISME WORDT steeds weer genoemd als een sector die ertoe zou kunnen bijdragen dat de economie van Suriname een soort ‘groene’ doorstart kan maken. Het toerismepotentieel wordt vaak in één adem genoemd met de groene status van het land met meer dan 90 procent bosbedekking. 

Het goede nieuws is dat er recent wetgeving is aangenomen die de sector zou kunnen hervormen. Een Toerismeraamwet waarin standaarden en normen kunnen worden opgenomen voor het ordenen van de sector, want nu zijn er een heleboel actoren in de sector die geregistreerd zijn noch belasting betalen. En een wet op een Toerismeautoriteit die zal bestaan uit vertegenwoordigers van de private en particuliere sector die samen gaan bepalen hoe de sector beter tot bloei zal komen.

Maar het land moet zeer voorzichtig zijn dat het, ondanks deze positieve zaken, niet het kind met het badwater weggooit. Toerisme is een industrie die gebaseerd is op een gevoel, een beleving. Alles wat wordt gedaan als land bepaalt hoe die beleving aankomt. Tourguides bijvoorbeeld kunnen moeilijk aan toeristen uitleggen hoe mooi het bos is, wanneer de met boomstammen volgeladen trucks af en aan rijden. Dat geeft de Suriname Hospitality and Tourism Association terecht ook aan. 

Suriname is een relatief veilig land, maar dat voelt niet zo wanneer toeristen nog vóór ze hier komen beelden zien van mensen die houttrucks in brand hebben gestoken. De weg die loopt door Pikin Saron is een weg die voert naar verschillende vakantieoorden. Ook de berichten over cyanide die zelfs voor Surinamers verwarrend zijn, scheppen een ongewenst beeld van het land bij de (potentiële) toerist. Daarom is het van belang om niet alleen te schrijven in de beleidsplannen hoe belangrijk het toerisme is, maar ook bij de manier van communiceren vanuit de bevoegde instanties moet met de ontwikkeling van de sector rekening gehouden worden.

Een ander groot probleem dat maar niet opgelost kan worden is het aantal luchtverkeersleiders. Met een zeer lage bezetting wordt nu met passen en meten ervoor gezorgd dat de vliegtuigen veilig kunnen landen, want ook de apparatuur is verouderd. Er zijn de afgelopen periode al vaker berichten geweest over vliegtuigen die uitwijken naar de buurlanden om te landen omdat dat niet veilig kan op de Johan Adolf Pengel Internationale luchthaven op de aangegeven aankomsttijd.

Ook dat geeft een negatief signaal af aan eventuele bezoekers. Vakanties zijn vaak dure dingen, daar wordt voor gespaard en dan wil de klant zeker zijn dat de beleving die verkocht is ook werkelijk ervaren kan worden. Een vliegreis die niet eindigt zoals beloofd kan vervelende gevoelens opwekken en daar kan geen enkele marketeer meer veel aan doen.

Als land moeten maatregelen worden genomen om te voorkomen dat de onlangs gedane investeringen in zowel wetgeving als bewustwording, marketing en promotie van het toerisme voor niets zijn geweest. Suriname kan zich geen weggegooid geld permitteren.