SERIEUS!? / Ivan Cairo

Een markant en gedenkwaardig historisch moment werd gisteren herdacht. Van dat alles bleef bij mij alleen dé fotoshoot op het netvlies achter. Politieke leiders kwamen dinsdag, Dag van de Marrons, superlatieven tekort om te benadrukken hoe belangrijk deze markante dag in 1760 is geweest voor de ontwikkelingen die daarna volgden.

Het vredesverdrag met de Aucaners was de feitelijke inluiding van de afschaffing van de slavernij in het koloniale Suriname. Vanaf 10 oktober 1760 leven de Aucaners als vrije mensen, vrije burgers in dit land. Andere marronstammen kregen enkele jaren later ook de vrijheid. Sindsdien hebben zij talrijke gemeenschappen gesticht in het binnenland van Suriname waar zij jarenlang in een soort autonomie leefden in, met en van de natuur.

Nu ruim tweehonderd jaar later worstelen deze groepen, evenals de inheemsen, nog steeds met een situatie waarin hun grondenrechten nog niet bij wet zijn erkend. Iets dat door de politiek moet worden geregeld. Nochtans zien we elk jaar op de Dag der Inheemsen en Dag van de Marrons politieke leiders en politieke partijen over elkaar struikelen met eloquente statements en prachtige persverklaringen om te onderstrepen hoe belangrijk zij deze groepen en hun welzijn vinden.

Elkaar afwisselend, hebben alle zogenoemde grote politieke partijen vanaf Surinames onafhankelijkheid in 1975 in de regering gezeten. Onafhankelijk van Nederland hadden ze de grondenrechten van deze groepen kunnen regelen. Hebben ze dat gedaan? Nee! Verder dan het afkondigen van 10 oktober als nationale vrije dag in 2010 is de regering-Bouterse niet gekomen. Het traject dat toen werd ingezet om het grondenrechtenvraagstuk af te wikkelen liep uit op een fiasco. Daarna is ruim tien jaar lang niks gedaan om dat proces vlot te trekken, een veeg teken dat het die regering kennelijk toch niet menens was om het vraagstuk op te lossen.

De huidige regering trad in juli 2020 aan met de belofte het grondenrechtenvraagstuk te zullen oplossen. Nu 3,5 jaar later is ze eigenlijk geen stap vooruitgegaan, omdat het wettelijk regelen van de grondenrechten de economische belangen van enkelen zal schaden.

Aan alle mooie praatjes over vrijheid, ontwikkeling, gelijke rechten en gelijke kansen hebben de binnenlandbewoners niks als de dreiging dat ze een dagje wakker worden en de grond onder hun bed in concessie is weggegeven aan anderen nog steeds reëel is.

De regering zou de marrons en de inheemsen recht doen wanneer zij in 2024 op de Dag der Inheemsen of op de Dag van de Marrons met de wet Grondenrechten kunnen zwaaien. Wat mij betreft mag de president op de dag van de bekendmaking gekleed gaan in kamisa en verentooi en de aankondiging doen met geroffel op een apintidron.

Helaas, hij zal niet kunnen tippen aan de schoonheid en stijl van first lady Mellissa dinsdag. Om door een ringetje te halen. Klasse! Vanaf het aantreden van de regering was ze het mikpunt van kritiek en spot omdat ze op de verkeerde momenten aan de arm van de president hing of omdat er iets mis was met haar garderobe.

Uitgedost in elegante kleding met motieven uit de marroncultuur heeft ze laten zien dat het ook anders kan en won ze met haar prachtige fotoshoot de harten van zelfs haar grootste criticasters. Alleen al de verschijning van de first lady maakte de Dag van de Marrons voor mij een memorabele dag. Al het andere, met name de politieke praatjes en potsierlijk gedrag, vielen daarbij in het niet. Ik kijk nu al uit naar de fotoshoot van 10 oktober 2024.

ivancairo@yahoo.com