‘Op alle dagen was ik uitverkocht’

Tekst en beeld Sharon Singh

PARAMARIBO — Er waren typische Marron gerechten zoals afingi, pinda aleysi, kronto bana en muunga, een nagerecht gemaakt van gestampte rijst, pinda en kokos. Ook aan Chinese bubble thee en aan dim sum gerechten ontbrak het niet.

En wat te zeggen van de verschillende smaken pepre watra. Ook de Javaanse en Hindostaanse keukens waren goed vertegenwoordigd tijdens het tweede driedaagse Fosten kukru festival op het Onafhankelijkheidsplein.

“Op de een of ander manier heeft koken mij gered, mijn ontregeld leven weer in balans gebracht. Ik heb daarin mijn rust gevonden”

Pepre watra basi Svenn Swedo

Het is een combinatie van culinaire hoogstandjes en een variatie aan cultuur, muziek en kunst. Clifton Braam, van het directoraat Cultuur, stelt dat het concept verder ontwikkeld moet worden tot een toeristisch product. Daarom zijn er meer ondernemers dit jaar toegelaten. Bij de selectie is vooral gelet op de diversiteit en de authenticiteit.

Pere watra basi

Suriname wordt vaak geroemd om haar verse kruiden en lekker eten. Ook in de toeristische sector speelt eten een belangrijke rol. Ten minste één keer per jaar wil het directoraat alle keukens bij elkaar krijgen. Dit gaat gepaard met diverse muziekgenres uit Suriname.

Deze activiteit is dus niet alleen voor de lokale inwoners interessant, maar ook de buitenlanders die kunnen dansen op muziek van bekende artiesten in Suriname en proeven van diverse gerechten.

Svenn Swedo, bekend om zijn verschillende soorten pepre watra, heeft kosten noch moeite gespaard om bezoekers te trekken naar zijn stand, met aan de voorzijde grote sambura drums. Hij had ook een mini expo met attributen van de Inheemsen zoals sek seki’s, hangmat en kleding. “Ik probeer zoveel mogelijk in te spelen op de vraag”, vertelt hij.

Zondag had hij krabu pepre watra en toekoenari naast de standaard smaken zoals pingo en pakira. Anjoemara is ook toegevoegd. “Die is een van de bestsellers.” Soms experimenteert hij met kip en er zijn mensen die dat prefereren.

Swedo heeft zichzelf omgedoopt tot Pepre watra basi, nu, een jaar na zijn besluit om in de voedingsbranche te stappen, terwijl het nooit zijn intentie was om (commercieel) te koken. Van huis uit is hij bankmedewerker.

Door koken gered

“Ik leed aan een zware depressie, nadat mijn zoon vier jaar geleden is gestorven. Indien in leven zou hij nu 14 jaar zijn. Een jaar later stierf mijn moeder. Dat waren zware klappen. Op de een of ander manier heeft koken mij gered, mijn ontregeld leven weer in balans gebracht. Ik heb daarin mijn rust gevonden.” 

Die echte fosten pepre watra heeft hij bij ‘oma’ leren maken. Vorig jaar heeft hij ook meegedaan aan het eerste Fosten Kukru Festival. “Op alle dagen was ik uitverkocht. Hetzelfde ervaar ik nu.” Zondag, de laatste dag van de activiteit moest hij noodgedwongen naar Bigi Poika, want zijn voorraad aan ingrediënten was opgeraakt.”

Maar een portie pepre watra is niet bepaald goedkoop: SRD 400. Toch zegt Swedo dat het allemaal best meevalt. Hij legt uit dat vorig jaar een emmer van twintig liter van het vocht om kadekra te maken SRD 500 kostte; dit jaar is het SRD 3500. “Dus ik kan geen portie van SRD 150 verkopen, ik heb heel lang geprobeerd de prijs relatief laag te houden, totdat het niet meer kon.” 

Bezoekers

Het festival kwam overdag langzaam op gang door de moordende zon. ‘s Avonds bezochten overwegend gezinnen en familieleden het evenement. De kleintjes waren niet weg te slaan van de schaafijskraampjes, suikerspin- en popcorn stands. Ze renden over het hele terrein.

Hoewel het festival aardig wat mensen op de been heeft gebracht, lijkt het er niet erop dat het de 24.000 bezoekers heeft gehad die de organisatie beoogde, bij deze tweede editie. Op de zaterdagavond, tegen eind van de maand, is de stad vaak heel druk bezocht. Wat bleek nu: de meeste restaurants waren vrij leeg tegen acht uur ‘s avonds. En ook op het Onafhankelijkheidsplein was er een soortgelijk beeld.