Zoals ik in een recentelijk ingezonden stuk heb geëntameerd, dat er nu niet alleen zwaar geïnvesteerd moet worden in woningbouw, maar er moet coûte que coûte ook intensief zwaar worden geïnvesteerd in duurzame productiemachines, die ons in staat zullen stellen de nodige onderdelen zelf te ontwerpen en te fabriceren(naar het voorbeeld van Japan die zelf geen grondstoffen bezit).

Suriname devra développer en tant que producteur de produits de qualité à tout prix(Suriname zal zich moeten ontwikkelen als producent van hoogwaardige producten tot elke prijs). In die hoogwaardige producten moet de investering van Suriname terug te vinden zijn, maar niet in het spaar en stabiliteitsfonds zoals het IMF en de Wereldbank voorschrijven.

Bovendien kan nu op voorhand worden geconcludeerd, dat de aanbevelingen van deze meta-instellingen tot nu toe nergens de verwachte effecten hebben weten te bewerkstelligen.

Gezien de grondstoffenvoorraden, dient Suriname, zodoende haar investeringsprogramma’s af te stemmen op het bezit van productiemiddelen als assets om in haar behoeften te kunnen voorzien. Dit in contrast tot de uitbuitingsmodellen die door het IMF en de Wereldbank worden voorgesteld.

Mijn sterkste en stoutste vermoeden is dat een maatschappij als IAMGOLD en soortgelijke bedrijven, gebruik maken van de valutaverschillen, tussen het ondergewaardeerde Surinaamse munt en de kunstmatig hooggehouden Amerikaanse dollar en Europese Euro, om hun grote woekerwinsten binnen te halen(zodoende vindt via zulke hefboom, verplaatsing van bodemschattenrijkdom plaats).

Het ligt aan de communicatiebereidheid, contacten en lobby-capaciteiten en werkwijze die het CBvS presidium hanteert, die promoot dat de Surinaamse munt gegeven de geschatte waarde van de totale aanwezigheid van bodemschatten, zoals goud, olie en biodiversiteit gerevalueerd wordt tot een hogere monetaire standaard als waardevolle schatkistbezittingen voor Suriname.

Het Surinaamsvermogen wordt daardoor in een keer opgekrikt, wat weer mogelijkheden verschaft tot het aangaan van leningen om de nagelaten projecten snel tot uitvoering te doen komen.

Het realiseren van bovenstaande scenario zal Surinamers in staat stellen zelf:

1. Duurzame productiebedrijven ontwikkelen.

2. Machineparken van elders kunnen nabootsen, nabouwen en ontwikkelen van een eigen machines en machineparken om de eigen producten kunnen verwerken,

3. Duurzame ecologisch systeem in standhouden,

4. Duurzame zelfvoorzienende projecten ontwikkelen,

5. Duurzame kassenbouw ten behoeve van interne markt annex externe markten,

6. Milieu bewuste eigen fabrieken opzetten,

7. Continue elektrische voorzieningen, door windkracht, zonne-energie en waterkrachtwerken,

8. Bescherming van de kustvlakten enz.

Ze zullen werkelijk zoden aan de dijk zetten, als het gaat om duurzame ontwikkeling en toename van een arbeidspotentieel die werkgelegenheid verschaft en zorgt voor een stevige interne markt, ergo stevige, sterke en stabiele munteenheid.

Aan de andere kant moet niet en mag niet nimmer een koppeling zijn van de Surinaamse Spaar-en Stabiliteitsfonds aan de dollar en de euro, maar in de eigen ontkoppelde Surinaamse valuta.

Waarom niet, omdat alle gekoppelde munteenheden aan de Euro en Dollar instabiel zijn, waardoor bij een niet ondenkbeeldige neerwaartse waarde spiraal van die munteenheden, de Surinaamse dollar ook de nodige klappen zal krijgen te verduren. Vandaar dat Suriname ook nu reeds een deel van haar natuurlijke goudvoorraad als reserve in natura moet opeisen bij de concessionaris en die gebruiken als oppotmiddel, in plaats van ontvangsten in de koersgevoelige euro en dollars.

A.H.Tjauw-A-Hing/tjauwa@gmail.com