Soms is een simpele verontschuldiging of een kort en krachtige harde afkeuring beter dan een waterval aan nietszeggende woorden en begrippen of zinloos gewauwel. Helaas schijnt niet iedereen het spreekwoord ‘Spreken is zilver, zwijgen is goud’ te kennen. In ieder geval in regeringskringen. Soms is het beter om gewoon niets te zeggen, dan iets te zeggen om het zeggen.
Was Sasi Sura-minister Bronto vrijdagavond al hard uitgegleden met zijn zangcensuur, maakte de woordvoering van Chan het zondagmiddag van kwaad tot erger met haar verklaring. En als dat niet genoeg was bleef Bronto maandag brabbelend op de grond spartelen in het interview met DTV. Spreken is zilver, zwijgen is goud.
Wanneer ondergeschikten in de fout gaan, notabene publiekelijk, betaamt het de superieur – in deze de president – om corrigerend op te treden
Wanneer ondergeschikten in de fout gaan, notabene publiekelijk, betaamt het de superieur – in deze de president – om corrigerend op te treden. Een heldere afkeuring vanuit het Kabinet van de President waardoor de samenleving weet waar het staatshoofd in deze kwestie staat zou beter op zijn plaats zijn geweest.
Die zachtgekookte en halfslachtige verklaring van zijn woordvoering had achterwege kunnen blijven. Aan de algemeenheden die daarin zijn verwoord heeft niemand wat. De laatste zin uit die verklaring slaat alles: ‘Het Kabinet van de President heeft benadrukt dat het incident bilateraal zal worden opgelost, met het oog op een constructieve aanpak van het voorval”.
In deze viel er niks bilateraals op te lossen. De samenleving, het publiek dat in groten getale aanwezig was op het Onafhankelijkheidsplein, is tekort gedaan door de domme en achterlijke actie van de minister. Er is geen rechtvaardiging of vergoelijking van die actie nodig.
Het enige wat hij in een verklaring had moeten doen was een oprechte verontschuldiging aanbieden aan het publiek en plechtig beloven dat hij zich nooit meer zal inlaten met de artistieke gang van zaken bij evenementen die door de overheid worden georganiseerd, dus door de burger worden betaald. Pas dan gaat zand erover. Niet in een tête a tête met Maroef.
Eigenlijk moeten we blij zijn met incidenten zoals van vrijdagavond. Ze laten de ware aard van politici zien, mensen die beweren democraat te zijn en zich houden aan wet en recht en de principes van behoorlijk bestuur.
Mensen die zeggen op te komen voor ons; mensen die beweren dat zij zich inzetten voor ons materieel en geestelijk welzijn. Hun handelingen etaleren echter een grove mate van zelfingenomenheid, onvolwassenheid, onsportiviteit, onverdraagzaamheid en zelfs kwaadaardigheid. Op dit soort momenten vallen de maskers.
Wat ik wel jammer vind is dat los van de verschillende artiesten en entertainers die op sociale media hun afkeuring hebben uitgesproken over de beknotting door Bronto tot bij het ter perse gaan van deze editie geen enkele artiestenorganisatie officieel en publiekelijk van zich heeft laten horen en het wangedrag van minister Somohardjo heeft afgekeurd. Hopelijk weet Maroef de oorverdovende stilte uit de hoek van de georganiseerde artiestenwereld op de juiste waarde te schatten.