INGEZONDEN
Leugens, bedrog en drie thema’s hebben de bovenhand in Suriname. Niks nieuws zou je denken, maar deze keer is het meer dan ernstig. Suriname is nooit eerder zo zwaar ‘gebrainwasht.’ De opmaat naar de verkiezingen van 2020 heeft Suriname naar een nieuw dieptepunt gebracht:
1) Samenleving helemaal gepolariseerd in anti-NDP en pro-NDP, met als gevolg dat de anti NDP’ers aangevoerd door de VHP zich nu alles menen te permitteren, zichzelf een vrijbrief, een blanco cheque gegeven.
2) Verlamd maatschappelijk middenveld en sociale elite met als gevolg dat er totaal geen neutrale debatten en discussies mogelijk zijn en verschillende onderwerpen en zaken worden als gegeven feit aangenomen. Dit leidt tot het blijven leven in het vertelde verhaal, de brainwash.
3) Taboe op het hebben van een andere analyse – is iets anders dan mening – dan de heersende opvatting, met als gevolg dat de samenleving nog steeds niet weet wat feiten zijn en wat fictie. Of beter gezegd wat waar en wat leugen is.
“Het fatsoen en de integriteit hebben ons nog niet zover gebracht dat men zegt: geen enkele vernieling is acceptabel”
Schade door doctrine
De samenleving is gepolariseerd geraakt en feiten en fictie zijn door manipulaties zo kundig door elkaar gehaald en ‘verkocht’ dat zodra een neutrale Surinamer een poging wil doen om buiten de heersende opvatting een andere kijk voor te leggen die wordt die gezien als wereldvreemd. De grote verliezer van dit alles is (de ontwikkeling van) Suriname. De anti-NDP’ers zullen zeggen ‘verdere’ vernieling, alsof dat toch ‘mindere’ vernieling is.
De haast is om maar gezegd te hebben dat er al vernieling was, dus een pondje meer of minder, vernieling zou toch geen probleem moeten zijn. Het fatsoen en de integriteit hebben ons nog niet zover gebracht dat men zegt: geen enkele vernieling is acceptabel. Dit denken is het voorportaal van het failliet van het land. Deze houding is funest.
Wij moeten snel van de doctrine en de brainwash af. Hoe moet het? Je zult het pas snappen als je het doorhebt. Je zult het pas doorhebben als mensen vanuit verschillende invalshoeken meer licht op de onderwerpen laten schijnen. En ook dat zij de samenleving nieuwe inzichten aanreiken om een gebalanceerd oordeel te vormen. Dit in plaats van vanuit de doctrine vertunneld eenzijdig alles voor waarheid aan te nemen.
Daarom is het belangrijk om nu nieuwe en stevige discussies te voeren en nieuwe helderheid te brengen in veel onderwerpen die op weg naar de verkiezingen zijn verteld. Het is nu al voor velen – vooral de anti-NDP’ers – haast onmogelijk om uit de cocon, uit de tunnel en uit de doctrine te komen en zelf opnieuw naar de feiten te kijken.
Dat de doctrine zo stevig kan zijn is voor velen haast ondenkbaar, maar er zijn genoeg voorbeelden waarbij wij gezien hebben dat doctrines soms grote delen van de wereld naar de afgrond hebben gebracht zonder dat men in de gaten had dat het doctrine was.
Indoctrine
Het invallen in Irak is een schoolvoorbeeld van hoe stevig een doctrine kan zijn. Daarbij hebben zelfs nuchter denkende en goed ontwikkelde mensen de valse informatie voor waarheid aangenomen. Analyseer wat daar gebeurd is: volgens zowat de hele wereld, aangevoerd door de Verenigde Staten, had Irak chemische massa vernietigingswapens.
Dit is zo zwaar als waarheid gepresenteerd dat er geen ruimte was voor enige twijfel bij wie dan ook. Het ging zo zwaar dat bekende massamedia als CNN, BBC, NOS, WDR/ARD dit allemaal hebben mee geëchood. De tot dan zo gerespecteerde Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell liet zelfs in de Veiligheidsraad satellietbeelden zien van ‘opslagplaatsen’ van de chemische wapens.
Aan de Irakezen werd ook verteld dat het goed voor hen was als ze van president Saddam Hoessein af waren. Het was toen de geïndoctrineerde wereld inclusief de geïndoctrineerde Irakezen, allen als anti-Saddam versus Saddam met zijn kleine overgebleven groep. Na de invasie bleek dat er helemaal geen chemische wapens aanwezig waren.
Bagdad en delen van Irak zijn tot een pranasi gebombardeerd en nu zeggen de meeste Irakezen dat ze toen onder Saddam nog te eten en infrastructuur hadden, en dat het toen een ‘paradijs’ was vergeleken met nu.
De les van dit voorbeeld is dat de indoctrine over een pertinente leugen een compleet land vernietigd heeft en dat de hele wereld de leugens voor waarheid heeft aangenomen en achteraf is er niemand die toegeeft dat zijn leugen een natie vernietigd heeft.
Ruimte in de hoofden
Precies zo hebben de leugens en valse weergave van vele onderwerpen op weg naar de verkiezingen van 2020 de Surinaamse gemeenschap in de vernieling gebracht. Zo simpel kan een volk gegijzeld worden. In het geval van Suriname hebben ook de grote tv-stations flink meegedaan aan de verspreiding en door echoën van de valse weergave van vele onderwerpen. Columnisten en commentatoren hebben ook stevig bijgedragen aan het mensen een rad voor de ogen draaien.
Van de sociale media – afwezig ten tijde van de inval in Irak – is flink misbruik gemaakt voor het verspreiden van nepnieuws. En alsof dit niet genoeg was, is de VHP na het aantreden van de huidige regering doorgegaan met zelfs juridische intimidatie van iedereen die ‘duistere zaken’ kritisch wil benaderen. En zo is de gemeenschap in Suriname geïndoctrineerd geraakt, in het donker van de tunnel gebracht en zo wordt de gemeenschap nog steeds daarin gehouden.
Om überhaupt met elkaar over ontwikkeling van Suriname te kunnen praten moet de gemeenschap nu eerst echt uit de tunnel komen, en de realiteit en waarheid onder ogen willen zien. Er moet meer debat komen in Suriname. Er moet meer bereidheid komen om überhaupt te willen luisteren naar andere invalshoeken.
Je zult het pas snappen als je het doorhebt. Dus doe moeite om door te krijgen hoe je zo geïndoctrineerd bent om dan vervolgens ruimte in jouw hoofd te maken, zodat je de feiten door kan hebben om daarna wel te kunnen snappen hoe het echt is. Je kan het pas doorhebben als je bereid bent om opnieuw met nieuwe blik naar alles te kijken.
Hikmat Mahawat Khan
De redactie van de Ware Tijd stelt lezers in de gelegenheid stukken in te zenden ter publicatie. In principe worden alle ingezonden artikelen opgenomen, tenzij de inhoud schadelijk, kwetsend of beledigend is voor derden. Stukken die worden geplaatst komen niet noodzakelijkerwijs overeen met de mening van de Ware Tijd. De redactie behoudt zich het recht voor om stukken niet te plaatsen, of in te korten of te redigeren zonder dat die uit hun context worden gehaald.