Live nieuws en radio streams uit Suriname!


Home » Surinaams nieuws » Wilco Zijlmans leidt leerstoel Kindergeneeskunde Anton de Kom Universiteit

Wilco Zijlmans leidt leerstoel Kindergeneeskunde Anton de Kom Universiteit

Tekst en beeld Euritha Tjan A Way

PARAMARIBO —Te tu sma e hari a boto, a sa musu go na dan. Als we samenwerken zullen we zeker slagen.” Met deze inspirerende woorden sloot Wilco Zijlmans zijn oratie af, waarna er in de Centrumkerk op het Kerkplein een daverend, langdurig applaus volgde. Na de oratie ontving de lector magnus woensdagavond officieel de leerstoel ‘Kindergeneeskunde’ uit handen van de voorzitter van het universiteitsbestuur Shanti Venetiaan. Zelden is het oplezen van een cv zo relevant geweest als in het geval van Zijlmans.

Tijdens zijn oratie – ‘Investeren in de gezondheid van ons (on) geboren Surinaams kind: een vroeg begin, een groot beging’ – schetste hij duidelijk hoe precair de situatie van het Surinaamse kind wel is. Zo heeft Suriname een hoog percentage – ruim 20 procent – van ‘ongewenste geboorte uitkomsten’. Daarnaast is één op de vijf moeders tiener, met daarbij ook een hoger risico voor ongewenste geboorte uitkomsten.

“Deze eerste dagen tot en met het derde jaar zijn de meest cruciale jaren van het kind”

Kwik en lood

Zijlmans stipte verder de situatie in het binnenland aan, waarbij uit onderzoek is gebleken dat de meeste moeders kwik én lood in het lichaam hebben. “De percentages zijn ook hier veel hoger dan in het Caribisch Gebied en de omliggende landen”, liet de hoogleraar weten.

Hij benadrukte dat zorg voor het ongeboren kind niet vroeg genoeg kan beginnen. “In de eerste twaalf weken, dus soms zelfs nog voordat de moeder weet dat ze zwanger is, vormt zich de basis van de organen van het kind. Deze eerste dagen tot en met het derde jaar zijn de meest cruciale jaren van het kind.”

Met het aanvaarden van de leerstoel zal de lector magnus een immense taak op zijn schouders nemen om de situatie van het Surinaamse kind te helpen verbeteren. “We gaan veel onderzoek doen, want met onderzoek kunnen we weten wat er aan de hand is en wat we aan de situatie moeten veranderen.”