Er heeft zich in Suriname weer een geval voorgedaan van zinloos geweld onder jongeren. In schoolverband is een jongere komen te overlijden als gevolg van een steekverwonding. Er moet een heel heldere en open studie komen van het geweld onder de jongeren in Suriname. Er moet een goed profiel komen van de risicojongeren, zonder dat de overheid of onderzoekers beschuldigd worden van racisme of discriminatie.
Recent hebben leeftijdsgenoten die het geweld zien aankomen, gewelddadigheden gefilmd. Het komt vaak voor dat meisjes met elkaar vechten uit bepaalde groepen, diezelfde trend zien we ook in de USA bij bepaalde groepen. Jongeren hebben spannende beelden geschoten en als een medemens daarbij het leven laat of onherstelbare schade ondervindt deert deze jongeren niet. Het is onduidelijk wat de Surinaamse autoriteiten hiertegen hebben gedaan. We hebben eerder gezegd dat het opvallend is dat er foto’s van geweld en massale vechtpartijen bij jongeren over het algemeen plaatsvinden onder en door jongeren met een bepaalde achtergrond. Het zijn vooral de stadscreoolse of marron-achtergrond, althans het gaat om jongeren waarvan de voorouders zeer waarschijnlijk tot-slaaf-gemaakten zijn geweest.
Dit plaatst de discussies over de doorwerking van de slavernij en de effecten daarvan in een ander licht. Het is opvallend dat er ook vaak wapens worden gebruikt zoals knuppels, messen en dolken. Het lijkt alsof nieuwe wapens in trek zijn, het gaat dan om houwers en lange messen. Het geweld onderling en wellicht ook naar andere groepen toe schijnt veel voor te komen bij de stedelijke ‘zwarte’ groepen.
We hebben eerder ook opmerkingen gemaakt over de gewelddadige roofpartijen in Suriname. Dit is een zaak die in overwegende mate het veiligheidsgevoel in Suriname bepaalt. Eerder hebben we aangegeven dat we in Suriname nog niet erin zijn geslaagd om de problemen waarmee de samenleving en de jongeren kampen, concreet te benoemen en het probleem om concreet te analyseren. Daardoor kunnen gericht interventies in groepen niet worden gepleegd.
Een vraag die opkomt is hoe het komt dat de overheid en ngo’s zoveel projecten uitvoeren gericht op jongeren in deze volksbuurten waar deze jongeren historisch wonen en de problemen alleen maar groter worden in deze buurten. Is het dus allemaal weggegooid geld of is het stoppen van middelen in een bodemloze put?
In elk geval moeten wij stellen dat het erg is gesteld met het geweld dat door scholieren wordt toegepast. We zien dat er binnen de groepen waar het geweld plaatsvindt er veel influencers en bekende persoonlijkheden zijn die ook nog de hoogste functies in het land bekleden, maar dat deze mensen niet ingrijpen.
In de multi-etnische Surinaamse samenleving en gelet op de verhoudingen tussen de verschillende groepen ook in economisch en sociaal opzicht, is het raadzaam dat interventies en campagnes plaatsvinden door personen van de groep zelf. Die ontwikkeling zien we dus nog niet op gang komen.
Het beleid naar de jongeren toe met een korte, middellange en lange termijn heeft zijn beslag nog niet gekregen. Er zijn heel veel bedreigingen die afkomen op de Surinaamse jongeren maar er is geen durf om de jongeren te beïnvloeden. Er is geen structuur binnen de Surinaamse regering zichtbaar om de Surinaamse jongeren te beïnvloeden. Er is ook geen poging om de uitdagingen van de jongeren te benoemen. Er zijn bepaalde exponenten uit de politiek die zich wel profileren als beschermers van jongeren, jongeren kijken naar deze exponenten, maar er gaat geen positieve beïnvloeding van deze personen uit. Er zijn geen structuren binnen de regering of binnen de maatschappelijke groepen die een tegenkracht kunnen ontwikkelen.
Er moet een sociologische studie gedaan worden naar het fenomeen van geweldstoepassing in de zwarte groepen door jongeren, om daarvoor een verklaring te vinden zo dit niet eerder heeft plaatsgevonden. Het probleem kan een oorzaak hebben in de cultuur en het kan zelfs te herleiden zijn naar de periode van de slavernij. Het kan mogelijk een van de voortdurende gevolgen zijn van de slavernij en het zou iets te maken kunnen hebben met een ontwikkelde zelfhaat.
De politie wordt opgeroepen om de makers van de gewelddadige beelden ook op te roepen en hen een behoorlijke waarschuwing te geven. In elk geval moeten we zeggen, dat er op het gebied van deze jongeren er geen effectief overheidsbeleid in werking is.
Eerder hebben we gesteld dat aangezien veel geweld op en rondom scholen plaatsvinden, het ook aan te bevelen is dat de Onderwijs-minister op het gebied van het geweld wat zegt en dat er oplossingen worden bedacht in samenwerking met de Unicef.
Uitingen van groepsgeweld kunnen een oorzaak zijn van trauma’s die generaties op generaties overdragen. Daarvoor zijn speciale interventies nodig. Een oorzaak van het geweld kan ook te maken hebben met het afwezig zijn van mannen / vaders, dus dat mannen met een positieve impact in de bepaalde groepen het laten afweten omdat ze in de groepen niet voorkomen of zich niet inlaten met de opvoeding van de jongeren. Kortom, wanneer we de durf hebben om het probleem concreet te benoemen, dan kunnen we ook gericht naar oplossingen kijken. Dat geldt niet alleen voor geweld onder jongeren, maar ook andere problemen die groepsgebonden zijn zoals bijvoorbeeld suïcidaal gedrag en alcoholmisbruik.