DE SURINAAMSCHE WATERLEIDINGMAATSCHAPPIJ heeft haar verontschuldiging aangeboden aan de gemeenschap voor de lage waterdruk in Groot-Paramaribo. De oorzaak wordt toegeschreven aan werkzaamheden aan het distributienet, waaronder het koppelen van hoofdbuizen in verschillende delen in Paramaribo en omgeving.

Door onvoorziene omstandigheden kwamen ook andere delen van Groot-Paramaribo deels of zonder water te zitten nadat het productiestation William Kraanplein tijdelijk uit bedrijf moest worden gehaald. SWM geeft toe dat het bij elke onderbreking uren, maar soms dagen kan duren, voordat de waterdruk in het distributienet is gestabiliseerd. De maatschappij riep ook op om, in deze periode van (grote) droogte, zuinig om te gaan met water.

Minister David Abiamofo van Natuurlijke Hulpbronnen is bezig scherpzinnig het ministerie in een ‘slachtoffersrol’ te manoeuvreren door telkens tussen neus en lippen door, maar soms openlijk, bijvoorbeeld de gemeenschap te verwijten dat men bereid is een fles water te kopen, maar zich verzet tegen het betalen van een hogere waterrekening. Als het goed is, heeft de Energiebedrijven Suriname zich onderworpen aan een doorlichting. Hetzelfde mag ook worden gevraagd van de SWM. Dat is het begin van het noodzakelijke proces om na te gaan of de watervoorziener bedrijfsmatig de toets der kritiek doorstaat.

Overigens, huishoudens kunnen zelf meewerken aan verlaging van hun waterrekening door minder water te gebruiken. Iedereen kan in zijn eigen omgeving nagaan hoe dat zou kunnen. Enkele handvatten zijn korter douchen, bij het doorspoelen van het toilet na het plassen de bespaarknop gebruiken, de tuin minder lang besproeien, de auto’s minder vaak en minder lang wassen, bij het tandenpoetsen de kraan niet laten lopen. Ook bij vaatafwas wordt vaak niet altijd verantwoord (zuinig) omgegaan met het water.

President Chandrikapersad Santokhi is tot het besef gekomen dat de gemeenschap niet langer in staat is offers te brengen en heeft beloofd iets terug te geven aan de bevolking. Hoe sympathiek dat ook klinkt, het is afwachten wat wordt bedoeld met teruggeven aan het volk. Als hij met de ene hand meer geld geeft en de handel met de andere hand nog meer de prijzen omhoog stuwt, is het dweilen met de kraan open. Trouwens, het ministerie van Economische Zaken, Ondernemerschap en Technologische Innovatie  is niet in staat gebleken de prijzen te beteugelen.

Wat niet moet worden vergeten is dat de wedloop naar 25 mei 2025 al enige tijd geleden is begonnen, vandaar dat Abop de brede schouders in de goudsector niet tegen de haren in wil strijken en anderen het gelag moeten betalen, bijvoorbeeld in de vorm van verhoogde waterrekeningen. De mensen met het kapitaal vieren feest en de armen worden armer.

De kleinschalige mijnbouw wrijft zich vergenoegd in de handen omdat ordening een gebed zonder eind wordt. En dat is de kern van het probleem. Met veel bravoure is, na het aantreden van deze regering, beloofd dat de kleinschalige goudsector zou worden aangepakt, maar achteraf durft de regering dat niet door de groepsbelangen in de sector. Een belangrijk deel van de aanhang van Abop zit in de sector en prominenten van deze partij hebben er (grote) belangen.