Het grondenrechtenvraagstuk wordt niet serieus genomen door regering. Als de regering geen gehoor geeft aan de oproep van de inheemse volken, zullen ze er niet voor schromen om met grote groepen te bivakkeren voor het parlementsgebouw. Als ze moeten overnachten gaan ze dat doen. De regering neemt de inheemse volken niet serieus, omdat ze zelf niet weten weten waarmee ze bezig zijn, zegt Muriel Fernandes, voorzitter van de Vereniging van Inheemse Dorpshoofden in Suriname (VIDS), in gesprek met Suriname Herald.

Het lijkt erop alsof het grondenrechtenvraagstuk geen serieuze kwestie is. “Wo pak en aan wan tra fasi if den man no e arki unu. A gron leti belangrijk gi unu,” benadrukt ze. Vertegenwoordigers van de inheemse en tribale volken hebben vrijdag een verklaring overhandigd aan de voorzitter van De Nationale Assemblee (DNA).

“Alla leysi a sani e verschuif en na so a vertraging e fin presi en we las bribi,” voert VIDS-voorzitter aan. Ze geeft aan dat de regering hun een jaar de tijd had gegeven voor het realiseren van dit vraagstuk. Het jaar is intussen al verstreken, echter zonder enige resultaat.

De verklaring is tot stand gekomen nadat vertegenwoordigers van het traditioneel gezag der inheemse en tribale volken, vertegenwoordigd in hun organisaties VIDS, VSG (Vereniging van Saamaka Gezagsdragers) en KAMPOS (KAMPOS Samenwerkingsverband van Tribale Volken in Suriname), bijeen zijn geweest in een plechtige krutu te Powakka, district Para, om te praten over de huidige situatie met betrekking tot de wettelijke erkenning van de collectieve rechten, in het bijzonder de grondenrechten, van de inheemse en tribale volken.

De verschillende inheemse en marrongroepen en organisaties zijn gemobiliseerd om mee te komen om de verklaring te overhandigen. Het was slechts een kleine groep die voor dat moment gemobiliseerd is. Als ze met een grotere groep moeten komen, dan zullen ze dat doen, omdat de kwestie te lang op zich laat wachten, merkt de VIDS-voorzitter op.

De inheemse en tribale volken leven al jaren in onzekerheid over hun woongebied. De gronden waarop hun voorouders decennialang hebben gewoond wordt zonder hun medeweten aan derden uitgegeven. Zowel de inheemsen als de tribale volken hebben te kampen met hetzelfde probleem dat er continue gronden worden uitgegeven als concessie in en rondom hun dorpen.

“De groep komt 2 mei terug om te volgen wat er gaat gebeuren. “We hebben ons bos altijd behouden en we hebben ons woongebied nooit verlaten en we hebben er recht op,” haalt Fernandes aan.

Ook Samili Dinge uit het dorp Kajana in Boven-Suriname maakte deel uit van de delegatie en staat achter de verklaring. Het grondenrechtenvraagstuk moet liever vandaag dan morgen worden opgelost, is hij van oordeel. “Mi fen en bun fu de drape owktu, omdat a gron tori na wan belangrijk sani gi un ala mala. A sani disi mus seti wan bun fasi”, vindt Dinge.