REFLECTIE / Iwan Brave
“Geef mij vertrouwen en ik geef u een prachtig Suriname terug.” Letterlijk mooie woorden van kersverse president Chan Santokhi tijdens zijn inauguratie, op 16 juli drie jaar geleden. Maar al op 25 mei is de balans opgemaakt van ‘3 jaar regering-Santokhi’, want op die datum was de stembusgang. Het ‘vertrouwen’ waarom Santokhi vroeg, had hij dus toen al.
Bij een ‘prachtig Suriname’ konden we niet bevroeden dat het zou gaan om het weer onder water laten lopen van Brokopondo, bestorming van het parlement, traangas, scherp, plunderingen, een inheemse ‘opstand’ met twee doden en opduikende blauwe cyanidemeertjes in het groene hart van het land.
Het maakte niet uit wie na Bouterse puin zou gaan ruimen, het was bij voorbaat een ondankbare haast onmogelijke klus
Het al weifelachtige vertrouwen ging snel verloren nadat pardoes een turboversie van family and friends was gelanceerd. Suriname is ondertussen verre van prachtig. Dan hebben we het even niet over de adembenemende natuur. Hoewel die behoorlijk onder druk staat door de morsigheden van de ‘goudkoorts’.
Een gelegenheidstouroperator vertelde me dat haar gasten uit Nederland, toch maar afzagen van het onderdeel ‘overnachten bij het stuwmeer’. Het hele idee alleen al van cyanide-pootjebaden gaf ze spontaan huiduitslag. En zo zetten wij, naast mensenlevens, economische kansen met ecotoerisme op het spel.
Het maakte niet uit wie na Bouterse puin zou gaan ruimen, het was bij voorbaat een ondankbare haast onmogelijke klus. Dus de man met het hoogste woord mocht als mandaat in het zadel klimmen, met als wild paard een op hol geslagen valutakoers.
In 2020 schreef ik een koffiedik kijken-vooruitblik voor een Nederlands tijdschrift. De slotalinea had ik bewust gereserveerd voor Amanda Sheombar, een van de pleitbezorgers van ‘Stem slim’. “Als Santokhi en zijn regeerteam het goed doen en ondanks de impopulaire maatregelen duidelijk communiceren met het volk waarom het moet, dan komt de NDP van Bouterse in 2025 niet terug.” Omgekeerd vooruitziende blik?