In het district Nickerie, enkele kilometers verwijderd van de backtrack te Zeedijk, zijn al sinds jaar en dag visverkopers die hun producten aan de man brengen. Bekend is dat deze groep in principe behoort tot een groep illegale venters. Burgers maken graag gebruik van de aangeboden diensten.
Niet onder de markt
De verkopers staan niet als de normale marktventers onder de markt om Nieuw Nickerie. Ze staan langs de openbare wegen met grote voorwerpen waarin de vis en visproducten aangeboden worden. Meestal worden de producten in grote hoeveelheden aan de man gebracht. Van een krab tot een garnaal. “Enkele jaartjes geleden kocht ik een emmer garnalen nog voor SRD 50, terwijl die nu al bijna rond de SRD 300 ligt”, zegt Eugenie, die vaak haar vis en visproducten bij deze mannen gaat kopen. Ze staan op grote afstand van de markt en de concurrentie met de marktventers is meestal niet zo groot. Marktventers kopen vaak juist de producten die deze vissers aanbieden op, om deze weder te verkopen.
Andere visverkopers gaan met de brom of soms zelf met de fiets om in grote hoeveelheden vis en visproducten af te nemen en gaan dan huis aan huis met deze producten om het aan de Nickeriaanse gemeenschap te bieden.
Slechte economische situatie
“Vroeger was ik snel uitverkocht”, zegt Angelique. Ze is al zeven jaar lang bezig op de fiets verschillende vissoorten te verkopen in de diverse buurten van het district. Het komt nu vaak voor, dat ze zit met de vissen die niet verkocht konden worden. Men heeft geen geld en anderen kiezen er nu voor om zelf in het groot hun inkopen te doen vanwege bezuinigingsmaatregelen.
Iedereen kiest de makkelijkste uitweg. In gesprek met de redactie geven burgers te kennen dat ze inderdaad minder kopen. “Ook al hoe je het lust, als je geld het niet toelaat, kun je niets doen”, zegt Henry, een bezorgde burger.
Nauwelijks sprake van winst
Behalve de koopkracht is er ook bijna geen sprake van winst volgens Ricky, die al 13 jaar lang in de sector zit en te kennen geeft, dat het moeilijk is om het hoofd boven water te houden. Voor iedereen in het land is het hard, beweert hij.
“Elke dag zit je als visverkoper met een gebed, dat je een hoeveelheid kan verkopen die toch nog kan voldoen aan de gezinsbehoefte, een verandering in de economie betekent ook een verandering voor ons”, zegt hij afsluitend van het gesprek.