Live nieuws en radio streams uit Suriname!


Home » Surinaams nieuws » VHP: ‘Excuses niet het eindpunt maar start nieuw begin’

VHP: ‘Excuses niet het eindpunt maar start nieuw begin’

INGEZONDEN

Dit jaar herdenken wij op 1 juli in Suriname, Nederland en op de Nederlandse Antilllen, 160 jaar afschaffing van de slavernij. Hoewel het dit jaar een jubileumjaar betreft, kan deze dag niet als een feestdag worden gezien. Het is beter om te spreken van een gedenkdag. Deze bijzondere dag heeft een internationaal karakter vanwege de trans-Atlantische slavenhandel.

De periode van slavernij die daaruit voortvloeide, heeft diepe en onherstelbare wonden geslagen in vele leefgemeenschappen, zoals in Afrika en de Amerika’s. Als we het hebben over de slavernij in Suriname moeten we uiteraard niet uit het oog verliezen dat er ook leed is aangedaan aan de inheemsen. Als  eerste bewoners  van Suriname hebben ze ook pijn geleden tijdens de koloniale overheersing.

Op deze dag is het ook goed om stil te staan bij de impact die de slavernij tot heden heeft gehad op het zelfbeeld van de tot slaaf gemaakten en de nazaten van deze groep

Ook de contractarbeiders die achtereenvolgens uit China, India en Indonesië naar Suriname gehaald zijn om te werken op de plantages hebben het ondervonden. De slechte omstandigheden vertoonden veel gelijkenissen met de periode van slavernij. Het is dan ook goed om te zien dat 160 jaar na de afschaffing van de slavernij nog steeds veel aandacht geschonken wordt aan deze donkere periode.

Zo heeft premier MarkRutte op 19 december 2022 voor het eerst in de geschiedenis namens de Nederlandse staat excuses uitgesproken. Nederland had een voorname rol tijdens de periode van de slavernij en de internationale slavenhandel. Uiteraard hopen wij dat het uitspreken van de excuses niet het eindpunt betekent, maar eerder de start van een nieuw begin.

Als we na 160 jaar om ons heen kijken, constateren wij dat het onderwerp Ketikoti oftewel het breken van de ketenen nog steeds erg actueel is. In vele delen van de wereld, zo ook in Suriname, zijn er nog steeds personen die onder dwang en vaak onder zeer slechte omstandigheden arbeid moeten verrichten. Ook kinderen zijn hier nog steeds de dupe van.

Slavernij in welke vorm dan ook manifesteert zich in situaties waarbij personen vanuit hun machtspositie voor eigen gewin anderen dwingen tot het verrichten van zware arbeid. Dit veelal tegen geen of slechte vergoeding. Het is dan ook belangrijk dat wij ons hiertegen blijven verzetten. Immers, slavernij kan leiden tot ernstig lichamelijk, maar ook geestelijk letsel voor de tot slaaf gemaakten.

Op deze dag is het ook goed om stil te staan bij de impact die de slavernij tot heden heeft gehad op het zelfbeeld van de tot slaaf gemaakten en de nazaten van deze groep. Een zelfbeeld dat heeft geleid tot generaties lang minderwaardigheidsgevoel, een gevoel van gebrek aan acceptatie, discriminatie en zelfs racisme. Willen wij slavernij uitbannen dan zullen wij allereerst moeten erkennen dat elk individu, ongeacht ras, huidskleur of geloof, daadwerkelijk gelijk is.

Immers, in een wereld van gelijkheid en naastenliefde bestaat er geen ruimte voor personen die anderen minderwaardig behandelen, uitsluiten op basis van uiterlijke kenmerken en zelfs tot slaaf maken.

De VHP roept op deze bijzondere dag eenieder op de universele rechten van elk individu te allen tijde te respecteren en ieder mens gelijkwaardig te behandelen. Alleen op deze manier zullen we Suriname tot één natie kunnen maken, een land waarin geloof ras of kleur niets uitmaakt. De VHP wenst de gehele Surinaamse samenleving een bezinningsvolle en een waardige Ketikoti toe. Wans’ ope tata komopo, wi mu seti kondre bun.

VHP

De redactie van de Ware Tijd stelt lezers in de gelegenheid stukken in te zenden ter publicatie. In principe worden alle ingezonden artikelen opgenomen, tenzij de inhoud schadelijk, kwetsend of beledigend is voor derden. Stukken die worden geplaatst komen niet noodzakelijkerwijs overeen met de mening van de Ware Tijd. De redactie behoudt zich het recht voor om stukken niet te plaatsen, of in te korten of te redigeren zonder dat die uit hun context worden gehaald.