INGEZONDEN
President Santokhi is voorstander van digitale verkiezingen op 25 mei 2025. Tot deze ontboezeming kwam het staatshoofd zaterdag bij de installatie van de Jeugdraad Suriname. Die is namelijk digitaal verkozen en deze jongeren konden als voorbeeld dienen, aldus de president. Ere wie ere toekomt en we mogen terecht trots zijn op onze jongeren.
Het staatshoofd vindt dat als India met 1,4 miljard inwoners digitale verkiezingen kan organiseren, Suriname dat ook wel moet kunnen met slechts 650.000 inwoners. Het aantal kiesgerechtigden laten wij even buiten beschouwing. Het is duidelijk dat onze president een onverholen bewonderaar is van India. Daarmee is uiteraard niets mis mee.
“Een geheel nieuwe politieke constellatie moet mensen en partijen verenigen om af te rekenen met vooral corruptie en om te willen werken aan natievorming”
Toch wil ik de president uitnodigen met beide benen op de grond te staan. Het zal namelijk al een hele opgave zijn verkiezingen te houden op de dag die hij noemt omdat nog niet eens is voldaan aan de uitspraak van het Constitutioneel Hof tot wijziging van de kiesregeling in één die tegemoetkomt aan ‘one person, one vote‘, een rechtvaardiger stelsel dus. Daarmee zouden wij eindelijk een beetje kunnen worden verlost van het uit het kolonialisme geërfde systeem van verkiezingen naar etnische indeling van districten en politieke partijen.
Achterland/buitenland
Hoe wil de president computers in het achterland van de districten krijgen, terwijl elektriciteitsvoorzieningen daar te wensen overlaten en dus internetvoorzieningen niet toegankelijk zijn. Zelfs met een gulle, vorstelijke gever hebben kiesgerechtigden er niets aan. Dan heb ik het niet eens over Surinamers met een Nederlandse nationaliteit in het buitenland die de president de Surinaamse nationaliteit wil toekennen op basis van het territorialiteitsbeginsel, waardoor het Surinaamse kiezersvolk aanzienlijk zal worden uitgebreid. Wanneer zal de desbetreffende wetswijziging plaatsvinden?
Voor Nederlandse verkiezingen kan men een stem al enige tijd niet meer digitaal uitbrengen omdat er nogal wat aan schortte. Toch wil de president dat blijkbaar mogelijk maken voor Surinamers in Nederland. Dat zou efficiënt zijn indien het mogelijk is en niet fraudegevoelig.
Nu is de mate waarin Nederland als rechtstaat te kwalificeren is – waarin de overheid dus onderworpen is aan het recht – nogal heel verschillend met Suriname. Dat kunnen wij bijvoorbeeld zien aan de recente, vorstelijke riante verhoging van de beloning van de president, vicepresident en ministers. Daarbij is voorbijgegaan aan de daarvoor geldende wettelijke regels.
Nog afgezien van het feit dat deze verhoging nogal uit de pas loopt met andere loontrekkers bij de overheid en daarbuiten, kan men zich afvragen of de verhoging moreel niet verwerpelijk is. De Surinaamse belastingbetaler betaalt namelijk het gelag en de president gaat rustig zijn geriefelijke gang met zijn ministers die baden in het geld. En dat terwijl de bevolking nauwelijks kan rondkomen.
Fouten erkennen
Een ander opmerkelijk verschijnsel is dat de NDP zich al opmaakt voor de nieuwe verkiezingen. NDP geeft ruiterlijk toe fouten te hebben gemaakt in het verleden, zonder die fouten te benoemen. Nu is niets menselijker dan het maken van fouten. Wij moeten van onze fouten leren. De vraag is of het leervermogen van ouderen vatbaar is voor bijsturing. Neen, niet zo heel erg.
Dat weten oudere mensen die niet naast hun schoenen lopen en enige bescheidenheid aan de dag kunnen leggen. Als de vos zijn passie preekt, boer pas op uw ganzen. Niet alleen NDP, maar ook andere politieke partijen zouden hun excuses moeten aanbieden aan jongeren en hun fouten stuk voor stuk benoemen. Waarom doen zij dat niet? NDP is in elk geval niet op etnische leest gestoeld.
Een geheel nieuwe politieke constellatie lijkt gewenst. Die moet mensen en partijen verenigen om af te rekenen met vooral corruptie en willen werken aan natievorming en dus het algemeen belang in plaats van het uitspelen van etnische troeven om zichzelf en de eigen groep te bevoordelen. Wanneer zien Surinamers in dat dat ons achterhoudt?
Rinaldo van Rhemen
De redactie van de Ware Tijd stelt lezers in de gelegenheid stukken in te zenden ter publicatie. In principe worden alle ingezonden artikelen opgenomen, tenzij de inhoud schadelijk, kwetsend of beledigend is voor derden. Stukken die worden geplaatst komen niet noodzakelijkerwijs overeen met de mening van de Ware Tijd. De redactie behoudt zich het recht voor om stukken niet te plaatsen, of in te korten of te redigeren zonder dat die uit hun context worden gehaald.