DE POLITIE HOOPT met de aankoop van zestig bromfietsen voor buurtmanagers en enkele onlangs aangeschafte motorfietsen haar aanwezigheid op straat te vergroten en daarmee het veiligheidsgevoel bij burgers. Het aangeschafte materiaal – voornamelijk de bromfietsen – moet ertoe leiden dat politieagenten snel of sneller ter plaatse zullen zijn als op hen een beroep wordt gedaan, dan nu het geval is.

Immers, een vaak gehoorde klacht is dat burgers die de hulp van de politie inroepen lang moeten wachten en dat politieagenten zelfs niet verschijnen. De politie verschuilt zich vaak achter de dooddoener dat ze geen vervoer heeft. Met het aantal nieuwe voertuigen zal het vervoersprobleem – voor zover dat er inderdaad is – niet zijn opgelost, maar het zal in elk geval (kunnen) bijdragen tot verlichting van de problemen.

Het moet niet de bedoeling zijn dat alleen wordt uitgereden na een oproep vanuit de burgerij. De politie moet preventief handelen, dus (meer) surveilleren. Kiezen om te werken bij een gewapende macht is kiezen voor een risicovol beroep. Maar als iemand daadwerkelijk die keus heeft gemaakt, wordt verwacht dat hij of zij, na een goede basistraining en voortdurende bijscholing, de burger een gevoel van veiligheid, dat nu ver te zoeken is, terug kan geven en zelfs vergroten.

Natuurlijk valt toe te juichen dat bromfietsen zijn aangeschaft, maar de politie moet zich niet rijk rekenen dat ze daarmee de criminaliteit kan beteugelen. Geharde criminelen zullen zich hierdoor zeker niet laten afschrikken. Meer politie op straat kan een afschrikwekkende werking hebben, maar hoeveel meer politieagenten kunnen per bromfiets worden ingezet.

Voor effectieve bestrijding van de criminaliteit moeten de manschappen bij voorkeur zijn toegerust met snelle voertuigen, wapens die er werkelijk toedoen en een gedegen training. Wat de burger wil zien is efficiëntie en effectiviteit.

Een veilige samenleving ‘creëren’ moet prioriteit zijn van de regering en daarvoor moet adequaat materiaal worden aangeschaft, waarmee nadrukkelijk worden bedoeld auto’s. Ook bij deze opmerking zal worden geroepen dat er geen geld is, maar – en dat weet de regering bliksemsgoed – er zijn voldoende bronnen waar miljoenen liggen, die niet worden geïnd. Denk maar aan de goudsector waar de ordening al jaren met de mond wordt beleden.

Hoe effectief is de controle op belastinginning, ook bij de zogenoemde ‘brede schouders’? Wat wordt gedaan om de grote achterstand bij belastingplichtigen te innen? De politie schrijft in haar bekendmaking rond de overdracht van de nieuw aangeschafte bromfietsen: ‘Evenals bij de onlangs aangeschafte motorrijtuigen, wordt gevraagd, zuinig om te gaan met deze voertuigen voor een langere inzetbaarheid’.

Een oproep aan zichzelf dus. Maar het is algemeen bekend en in veel gevallen zelfs duidelijk zichtbaar dat politievoertuigen voor privédoeleinden worden gebruikt. Misschien moet de korpsleiding beginnen met strenge sancties tegen zij die misbruik maken van rollend materieel van de dienst.