ER IS DISCUSSIE over de veiligheid van niet alleen burgers en ondernemers in verband met de protestmanifestatie van vrijdag. Het gaat ook over de veiligheid van zij die met goede bedoelingen aan het protest zullen deelnemen. Gelet op de grillige gebeurtenissen op 17 februari is er extra aandacht voor een tweede manifestatie, zo kort na de vorige. De realiteit is dat de opgekropte woede over lastenverzwarende overheidsmaatregelen, waartegen de regering niets doet, nog bestaat.
De hoofdmoot van de discussie schijnt te gaan over slechts randvoorwaarden over de veiligheid, in plaats van de gehele inhoud van het onderwerp. Pak de veiligheid aan, maar doe tegelijkertijd iets tastbaar aan het terugdringen van de hoge prijzen van goederen en diensten.
Garanties over veiligheid kan niemand geven. Dat brengt de realiteit in de wereld met zich mee
Autoriteiten dringen bij elke grote manifestatie aan op een verplichte vergunning als voorwaarde, maar Maisha Neus van de organisatie van het protest zegt onomwonden dat er geen vergunning wordt aangevraagd, omdat demonstreren een recht is van elke burger. Ze zegt verder dat veiligheid in de eerste plaats de verantwoordelijkheid is van de politie.
Districtscommissaris Ricardo Bhola van Paramaribo-Noordoost heeft op gezag van het Korps Politie Suriname gezegd dat de veiligheid is gewaarborgd. “De alertheid en paraatheid zijn er om zaken in goede banen te leiden, zodat het een vreedzaam protest wordt” zou de politie hebben gezegd. De burgervader garandeert dat alles normaal zal verlopen. Volgens hem zal de regering er alles aan doen om de samenleving te beschermen.
De actievoerders beweren hun eigen ordedienst op de been te brengen. Eén en al veiligheidsgaranties van partijen voor orde en rust, wat hoop geeft dat herhaling van 17 februari uitblijft. Echter, strategisch is het niet verstandig te beletten dat de door de actievoerders verlangde plaats van manifestatie wordt geweigerd.
Garanties over veiligheid kan niemand geven. Dat brengt de realiteit in de wereld met zich mee. Beïnvloeding van negatieve krachten uit een samenleving bij protesten heeft geleerd dat het een momentopname is die als het uit de hand loopt, allerwegen is te betreuren. Want precies zoals er overal onder de activisten relschoppers naar voren schuiven, zijn er ook onder veiligheidstroepen manschappen die mogelijk niet in staat zijn het hoofd koel te houden en in paniek handelen. Het hangt van het leiderschap in het land af om zoveel mogelijk tegemoet te komen aan de wens van het volk voor rust.
Er zijn aanwijzingen dat op 17 februari mensen van huis zijn gegaan met de duidelijke bedoeling onrust te veroorzaken en dat weten de autoriteiten. Daarom moet niet alleen met woorden de veiligheid worden gewaarborgd, maar er moet een duidelijk plan zijn om, zodra nodig, kordaat te kunnen optreden.