IN VERGELIJKING MET vijf jaar geleden had een eenpersoonshuishouden in Suriname in december vorig jaar ruim het zesvoudige aan geld nodig om een minimaal bestaan te leiden. Nu moet zo een persoon minstens SRD 5.428 hebben in plaats van SRD 850. Ook voor een tweepersoons huishouden zijn de kosten verzesvoudigd om in de basisbehoeften te voorzien. Zo blijkt uit onderzoek van de Interfaculty for Graduate Studies & Research van de Anton de Kom Universiteit van Suriname.

Een ander onderzoek -van Anjali Kisoensingh in 2021- naar extreme armoede onder Surinamers geeft aan dat een half procent van de bevolking in extreme armoede leeft. Bij dit onderzoek zijn aspecten als huisvesting, met name de kwaliteit van woningen, hoeveel mensen gebruik maken van één slaapkamer, alsook het ontbreken van basiselementen zoals elektriciteit en water en de toegang tot sanitaire voorzieningen bekeken.

Maar ook zaken als het niet hebben van een ziektekostenverzekering en tot welk niveau men onderwijs heeft genoten. Volgens Kisoensingh komt de grootste armoede vooral voor bij marrons en inheemsen. Vrouwelijke gezinshoofden en gescheiden en alleenstaande vrouwen hebben de meeste kans om in armoede te leven.

Naomi Coupain komt in haar onderzoek tot de conclusie dat meisjes tot en met twee jaar de meeste armoede ervaren in Suriname. Hoewel het percentage van een half procent van mensen in Suriname die in extreme armoede leven laag lijkt zal er toch alles aan gedaan moeten worden om de situatie van deze mensen ten positieve te veranderen.

Een transparante identificatie van personen die in extreme armoede leven zal aan de basis van die verandering moeten liggen. De overheid zal een agressief beleid moeten voeren om armoede op te sporen. Bij die inspanningen zullen ook maatschappelijke en religieuze organisaties die midden in de samenleving staan betrokken moeten worden.

Onderdeel van het beleid om armoede terug te dringen zal zeker moeten zijn een degelijk en deugdelijk sociaal beleid en daarmee gepaard gaand een goed sociaal zekerheidsstelsel. Het is daarom toe te juichen dat de regering deze week heeft besloten de sociale uitkeringen te verhogen. Hoezeer de bijstandsuitkeringen nog niet op het vereiste niveau zijn, is dit alvast een stap in de goede richting.

Wel zal de regering ervoor moeten zorgen dat de uitkeringen niet slechts op papier zijn verhoogd, maar dat alles op alles wordt gezet om de uitbetaling elke maand vlot te laten verlopen. Wil Suriname in 2030 armoede uitgebannen hebben zoals het land zich gecommitteerd heeft aan de Duurzame Ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties zal armoedebestrijding met meer daadkracht en inventiviteit aangepakt dienen te worden. De zeven resterende jaren zijn zo voorbij.