DE MENSEN IN het binnenland voelen zich tweederangsburgers. En hoewel we dat allemaal op gezette tijden ontkennen en tegenspreken is met de huidige overstroming in het Boven-Surinamegebied weer eens duidelijk dat zij het gelijk aan hun kant hebben.

Het Boven-Surinamegebied wordt de afgelopen dagen geteisterd door wateroverlast. Foto’s laten zien dat op sommige plekken het water bijna tot aan de daken reikte. Mensen die er wonen en hun (toerisme) onderneming hebben, hebben via diverse kanalen laten weten wat de stand van zaken is. Echter, volgens bronnen in het gebied was er nog geen enkele actie vanuit de regering om ten minste schoon drinkwater aan te bieden aan de mensen in de dorpen. Wat wel is gebeurd, is dat leerkrachten in Paramaribo niet hoeven af te reizen naar hun standplaats in het binnenland.

Wat zou de reactie zijn van ons als volk en van de regering als het water in Paramaribo en de kustvlakte zo hoog zou zijn dat het tot onze daken zou komen? We zouden alle aandacht krijgen van de overheid en er zou gelijk hulp komen. Nu moet toegegeven worden dat binnenland uitgestrekt is, maar na jaren ervaring met hulp bieden zouden er mechanismen in gereedheid gebracht moeten zijn om ook in een uitgestrekt gebied gelijk de noodzakelijke hulp te bieden.

Het is zelfs zover dat niet eens de overheidsvoorlichting heeft gemeld dat er een alarmerende situatie in het binnenland heerste. Terwijl elk handelen van de regering -hoe klein of ook- groots wordt gebracht. 

Dat de slechte aandacht aan het achterland structureel is, bevestigt de situatie van vorig jaar in het Brokopondogebied. Na bijkans zes weken onder water te zijn geweest heeft Chandrikapersad Santokhi zich georiënteerd het gebied. De mensen waren op zichzelf aangewezen en sommige (toerisme) ondernemingen in dat gebied hebben tot nu toe geen doorstart kunnen maken.  

Vergelijkingsmateriaal kan verkregen worden wanneer gekeken wordt naar de aandacht die landbouwers in het district Nickerie krijgen. President Santokhi en de minister van Landbouw Veeteelt en Visserij Prahlad Sewdien hebben hemel en aarde bewogen en waren vrijwel elke week in het district om een rattenplaag te bestrijden. Veel ondernemers in het district Brokopondo zijn vanwege allerlei problemen met financiële inclusie nog steeds niet vergoed.

Ook de hulproep van de inheemsen die in hun gebied al jaren te maken hebben met vervuiling door kwik en daardoor vergiftigd voedsel moeten nuttigen wordt systematisch genegeerd. Evenals de hulproep om een permanente oplossing voor insecten zoals draagmieren die de oogst van de mensen vernietigen en voor voedseltekorten zorgen. Het onderwijsniveau is in het binnenland al jaren van compleet andere orde dan bijvoorbeeld Nickerie, het district dat jaren lang het hoogste slagingspercentage van Suriname had. 

Een land dat haar eigen burgers als tweederangs behandeld is, zal ook ervaren dat dat gedeelte nimmer gemotiveerd zal zijn om zich te conformeren aan wat maatschappelijk als de norm wordt gezien. Hopelijk valt dat kwartje heel snel bij ons allemaal.