De verslechtering van de situatie in Suriname is deels te wijten aan de inactiviteit van de vakbeweging gedurende geruime tijd. Pas nu ze zien dat de arbeidersklasse in beweging komt, proberen ze in te grijpen. Hierdoor kreeg de regering te veel speelruimte om verschillende maatregelen door te voeren zonder duidelijke afstemming. Veel mensen zijn nu echter de maat vol en lijken te vinden dat de regering ongevoelig is voor kritiek, zo zei BEP-fractieleider Ronny Asabina in een interview met TBN Prime Alert.

Volgens Asabina heeft niemand bezwaar tegen het feit dat de overheid middelen nodig heeft om het land draaiende te houden. Wat echter niet wordt geaccepteerd, met name niet door de zwaar getroffen bevolking, is de manier waarop de overheid deze middelen probeert te verkrijgen. Hij uitte zijn ongeloof over het feit dat, terwijl er aanzienlijke inkomsten (SRD 19 miljard per jaar) te halen zijn uit de kleinschalige goudsector, er zogenaamd een fout is gemaakt in het Staatsbesluit als gevolg van miscommunicatie. Asabina vroeg zich af wie hier nu eigenlijk wie voor de gek houdt.

Hij wees erop dat herhaaldelijk in het parlement is aangegeven dat de regering overheidsbedrijven moet doorlichten omdat sommige van hen geen belastingen afdragen. Zolang deze doorlichting niet heeft plaatsgevonden, blijft de burger betalen voor de inefficiëntie bij deze bedrijven, aldus de parlementariër. Hierdoor mist Suriname maandelijks aanzienlijke inkomsten, terwijl de regering hier ogenschijnlijk niets aan doet.

Asabina benadrukte dat de extra inkomsten voortdurend bij de bevolking worden gezocht, wat resulteert in een steeds zwaardere last voor de reeds zwaar getroffen gemeenschap. Hij noemde Suriname een land van gemiste kansen en riep de Belastingdienst op om harder te werken om op zo’n manier geld in te zamelen dat de last niet zwaar drukt op de bevolking die het al moeilijk heeft.