In de actuele Surinaamse belastingdynamiek speelt Armand Zunder, woordvoerder van het presidium van de Raad van Vakcentrales in Suriname (Ravaksur), een prominente rol. Zijn recente uitspraken suggereren dat Ravaksur pleit voor een heroverweging van de manier waarop de Belasting over de Toegevoegde Waarde (BTW) wordt toegepast. Volgens Zunder lijdt de gemiddelde Surinamer onder een te zware belastingdruk, en Ravaksur streeft ernaar deze last te verlichten door de BTW niet te heffen op zaken als benzine, maar eerder af te wentelen op casino’s en cambio’s.

In een verklaring aan Starnieuws onthulde Zunder dat de vakbeweging al geruime tijd in gesprek is met de regering. Tijdens deze onderhandelingen heeft Ravaksur enkele voorstellen gedaan om de financiële lasten voor de burgers te verlichten. Een van de belangrijkste voorstellen is het aanpassen van de belastingschijven, met name het verlagen van de loonbelasting voor werknemers in de laagste schaalindeling (tussen SRD 500 en SRD 750) en het verhogen voor directeuren (SRD 2.200). Daarnaast wordt speciale aandacht besteed aan het lager onderwijspersoneel, waarbij het voorstel is om leerkrachten een procentuele toeslag van 20 procent te geven.

Zunder benadrukt dat experts van zowel de vakbeweging als de overheid momenteel bezig zijn met het analyseren van de financiële haalbaarheid van deze voorstellen. De complexiteit van overheidsfinanciën speelt een cruciale rol in dit proces, en het is van groot belang dat de voorgestelde wijzigingen de stabiliteit van de overheidsfinanciën niet in gevaar brengen.

De discussies over belastingen hebben eerder in het parlement, de Nationale Assemblee (DNA), tot felle debatten geleid. Een van de sleutelpunten was waarom de BTW op 12 procent werd vastgesteld, terwijl de omzetbelasting slechts 8 procent bedroeg. Minister Armand Achaibersing van Financiën en Planning verdedigde destijds deze keuze in het parlement, wat resulteerde in de goedkeuring van de wet op 30 augustus 2022 met 26 stemmen vóór en 12 tegen.

Desondanks heeft de implementatie van de BTW-wet de nodige uitdagingen met zich meegebracht. Vanuit verschillende sectoren kwamen er verwarrende signalen over de uitvoering, wat aantoont dat de wet aan alle kanten nog tekortschiet. Zunder erkent dat de vakbeweging over het algemeen achter de BTW-wet staat, maar benadrukt dat er nog veel werk aan de winkel is om ervoor te zorgen dat de wet effectief wordt toegepast.

Een specifiek pijnpunt voor Ravaksur is het uitblijven van het schrappen van de loonbelasting en het feit dat de beoogde opbrengsten nog niet zijn behaald. Ook wordt de verhoging van de BTW op brandstof, van 5 naar 10 procent, met argusogen bekeken. Zunder wijst op de aanhoudend hoge inflatie, die volgens hem wordt veroorzaakt door importfactoren, waardoor de koopkracht van de Surinaamse dollar aanzienlijk is gedaald en dit voelbaar is voor loontrekkers.

De zorgen van de vakbeweging, zoals verwoord door Zunder, richten zich op het welvaarts- en welzijnsniveau van de loontrekkers. Ondanks het feit dat sommigen het vertrouwen in de vakbeweging hebben verloren, benadrukt Zunder dat de vakbeweging er is voor de ‘wrokomans’, de arbeidersklasse, en niet als spreekbuis van de regering. Het blijft echter essentieel om te zien in hoeverre de voorgestelde veranderingen zullen bijdragen aan een evenwichtige en rechtvaardige belastingstructuur in Suriname.