Titel: Presidentiële Macht en Grondige Hervormingen: Een Diepgaande Analyse van de Huidige Situatie in Suriname

In Suriname hebben we de afgelopen tijd getuige kunnen zijn van de opmerkelijke uitoefening van presidentiële macht door het huidige staatshoofd. Het lijkt bijna dagelijks te gebeuren, en het roept vragen op over de ware aard van onze democratie en de rol van de verschillende instituties in ons land. Hoewel een rechtvaardige samenleving niet alleen kan steunen op wetten, regels en procedures, moeten deze nog steeds gerespecteerd worden. De president heeft echter de neiging om zijn eigen weg te volgen, ongeacht deze essentiële pijlers van onze samenleving.

Werkelijke verandering vereist de inzet van iedereen, van het kabinet van de president en de burgers tot de ambtenaren, de pers en niet in de laatste plaats de Nationale Assemblee, die de belichaming is van onze democratische besluitvorming. Het is van cruciaal belang dat alle betrokken partijen hun verantwoordelijkheden serieus nemen om ons gekozen systeem te laten functioneren zoals het hoort.

Laten we eens nader bekijken wat er zich afspeelt in ons land. Het is pijnlijk om te zien dat degenen die belast zijn met het beschermen van ons systeem en het handhaven van de rechtsstaat nu deel lijken uit te maken van het problematische beleid. Zelfs als je hen met de wet in de hand benadert, lijken ze niet vatbaar voor argumenten. Dit is een verontrustende situatie waarin we ons bevinden, en het is ontmoedigend om nog meer voorbeelden aan te halen om dit aan te tonen.

Desalniettemin wil ik graag twee recente gebeurtenissen noemen die dit probleem illustreren. Allereerst is er de kwestie van het Besluit Grondconversie 2023, waarbij de president het advies van de Staatsraad naast zich neerlegt. De Staatsraad is een constitutioneel onderdeel van onze wetgevende macht, en bij een Staatsbesluit is er sprake van een wet in materiële zin, namelijk een uitvoeringsbesluit van een wetsontwerp. Als er al een wetsontwerp bij de Nationale Assemblee ligt over dit onderwerp, kan er geen redelijke rechtvaardiging zijn voor het nemen van maatregelen via een Staatsbesluit, tenzij er dringende urgentie is en dit specifiek is opgenomen in het ontwerpwet. Anders zou het Staatsbesluit moeten worden ingetrokken, aangezien dit in strijd is met bestuursrechtelijke principes en het rechtsstatelijk denken.

Ten tweede hebben we de kwestie van de Wijzigingswet op de BTW van 5 september 2023, die een belastingdeskundige, Stanley A. Esajas, heeft benadrukt als een problematisch aspect van ons belastingstelsel. Het is een puinhoop, en in plaats van verbeteringen aan te brengen, lijken de autoriteiten het alleen maar ingewikkelder te maken. Dit is zorgwekkend en roept vragen op over het begrip van de ernst van deze problemen bij een groot deel van onze politieke en bestuurlijke elite.

Wat nog verontrustender is, is dat delen van het maatschappelijk middenveld, waaronder de vakbeweging en het bedrijfsleven, lijken te hebben plaatsgenomen onder de beschermende paraplu van de huidige regering. Dit betekent dat essentiële controlemechanismen in ons systeem zijn geërodeerd, en het spreekwoord “Wie niet horen wil, moet voelen” lijkt van toepassing te zijn op de huidige situatie. Het lijkt erop dat de president regeert als een olifant in een porseleinen kast, zonder de noodzakelijke overwegingen voor de gevolgen van zijn acties.

In dit verband is het van belang om te benadrukken dat deze observaties gebaseerd zijn op feitelijke gebeurtenissen en zorgen die zijn geuit in een artikel op Starnieuws, een gerenommeerde nieuwsbron in Suriname. Deze kwesties werpen ernstige twijfels op over de integriteit van ons huidige politieke bestel en de naleving van de wetten en voorschriften die zijn vastgesteld om onze democratie te waarborgen.

Als we als samenleving willen evolueren en ons politieke systeem willen versterken, is het van essentieel belang dat we deze kwesties serieus nemen en grondige hervormingen doorvoeren. Onze democratie kan alleen overleven en bloeien als alle betrokkenen hun verantwoordelijkheden nakomen en zich houden aan de grondbeginselen van de rechtsstaat. We moeten onze democratische waarden koesteren en beschermen om een rechtvaardige samenleving te handhaven en te bevorderen.

In de huidige tijd is het van groot belang dat we als burgers, ambtenaren, de pers en onze gekozen vertegenwoordigers in de Nationale Assemblee, actie ondernemen om onze democratie te versterken. We moeten ons bewust zijn van de ernst van de situatie en samenwerken om noodzakelijke hervormingen door te voeren en de rechtsstaat te handhaven. Alleen dan kunnen we een betere toekomst voor Suriname verzekeren, waarin de rechten en vrijheden van alle burgers worden beschermd en gerespecteerd. Het is aan ons om deze verantwoordelijkheid serieus te nemen en ons in te zetten voor een rechtvaardige en democratische samenleving waarin de wil van het volk wordt gerespecteerd en de wetten en regels worden nageleefd.