De presidentsverkiezingen in Argentinië nemen een onverwachte wending. In Argentinië werden op 22 oktober presidentsverkiezingen gehouden, maar tot ieders verrassing heeft geen van de kandidaten een duidelijke meerderheid behaald, waardoor er nu een tweede ronde nodig is om de uiteindelijke winnaar te bepalen. In dit artikel bekijken we de situatie in Argentinië, bespreken we de belangrijkste kandidaten en hun standpunten, en onderzoeken we de uitdagingen waarmee het land wordt geconfronteerd.

Argentinië is een land in Zuid-Amerika en beslaat een enorm grondgebied dat 17 keer zo groot is als Suriname, met een bevolking van ongeveer 46 miljoen mensen. Historisch gezien staat Argentinië bekend als een belangrijke exporteur van graan en vlees, maar de economie is de afgelopen jaren diverser geworden, met groeiende sectoren zoals industriële export, toerisme en wijnproductie. Als de op een na grootste economie in Zuid-Amerika, na Brazilië, heeft Argentinië echter te kampen met voortdurende financiële problemen, die het land herhaaldelijk in economische crises hebben gestort.

Een van de grootste uitdagingen waarmee Argentinië te maken heeft, is de financiële crisis, die is verergerd door de gevolgen van de COVID-19-pandemie. De economie kromp met 10% en de schuldenlast nam toe, waardoor deze in 2022 maar liefst 85% van het bruto nationaal product (BNP) bedroeg. Daarnaast kampt het land met een zeer hoge inflatie, die in 2021 50% bedroeg en vorig jaar zelfs 95% bereikte. Dit jaar is de inflatie al gestegen tot meer dan 100%. Bovendien is de wisselkoers sterk verslechterd, waarbij de waarde van de Argentijnse peso ten opzichte van de Amerikaanse dollar dramatisch is gedaald. In 2018 was de wisselkoers nog 38 Argentijnse peso’s voor één Amerikaanse dollar, maar vorig jaar was dit al gestegen tot 177 en tegen het einde van de maand zou het zelfs 349 bereiken. Voor veel Surinamers zou dit een bekend verhaal zijn en een teken van ernstige economische problemen.

Om deze financiële problemen aan te pakken, heeft Argentinië een programma met het Internationaal Monetair Fonds (IMF) lopen om de economie weer op de rails te krijgen. Dit programma is bedoeld om de stabiliteit en duurzaamheid van de Argentijnse economie te herstellen.

Te midden van deze financiële en economische crisis werden er presidentsverkiezingen gehouden in Argentinië. De huidige president, Alberto Fernández van de Peronistische Justitiële Partij, had de mogelijkheid om zich verkiesbaar te stellen voor een tweede termijn, maar heeft daarvan afgezien. Ook vicepresident Cristina Elisabet Fernández de Kirchner, die zelf van 2007 tot 2015 president was en daarvoor First Lady, heeft afgezien van deelname. In totaal deden vijf kandidaten mee aan de eerste ronde van de verkiezingen, maar niemand slaagde erin om meer dan 45% van de stemmen te behalen, wat nodig is voor een directe overwinning.

De winnaar van de eerste ronde is Sergio Massa, een 51-jarige politicus van de links-peronistische Vernieuwingspartij, Frente Renovador, met 37% van de stemmen. Zijn partij maakt deel uit van de coalitie Uniòn por la Patria, een Peronistische alliantie van drie partijen. Massa is momenteel minister van Financiën in het huidige kabinet en ondanks het nemen van impopulaire maatregelen die hebben geleid tot een sterke stijging van de inflatie en een afname van de koopkracht, wist hij toch als winnaar uit de bus te komen in de eerste ronde. Tijdens zijn ministerschap is de inflatie sterk toegenomen, waardoor de koopkracht van de bevolking is afgenomen en armoede is gestegen. Desondanks beschouwen veel Argentijnse kiezers hem als een betere optie dan Javier Milei.

Javier Milei, een rechtse populistische econoom van 52 jaar, leek in de peilingen steeds de koploper te zijn. In de eerste ronde behaalde hij echter slechts 30% van de stemmen, waardoor hij als tweede eindigde. Milei is de leider van de La Libertad Avanza-partij en staat bekend om zijn sterke standpunt tegen een grote overheid. Hij pleit voor het sterk verminderen van de rol van de overheid en het invoeren van de Amerikaanse dollar als nationale munteenheid in plaats van de Argentijnse peso. Hij wordt vaak vergeleken met voormalig Amerikaans president Donald Trump vanwege zijn populistische stijl en heeft zelfs campagne gevoerd met leden van het team dat de Braziliaanse president Bolsonaro naar de overwinning heeft geleid. Milei is ook tegen abortus en wordt beschouwd als pro-life.

Nu de tweede ronde van de presidentsverkiezingen voor de deur staat, is het cruciaal om te zien waar de stemmen van de andere kandidaten naartoe zullen gaan. Het lijkt waarschijnlijk dat de stemmen van de vierde en vijfde geplaatste kandidaten, die beide linkse kandidaten zijn, naar Sergio Massa zullen gaan, waardoor hij naar schatting op ongeveer 46% van de stemmen zal uitkomen. Aan de andere kant heeft Patricia Bullrich, een rechtse anti-Peronist en voormalig minister van Veiligheid die derde eindigde met 24% van de stemmen, inmiddels haar steun uitgesproken voor Javier Milei. Ze benadrukt dat Argentinië dringend behoefte heeft aan verandering. Als al haar kiezers haar advies volgen, zou het lijken alsof Milei de verkiezingen zou kunnen winnen, omdat hij dan naar schatting 54% van de stemmen zou behalen. Het is echter onwaarschijnlijk dat alle stemmen van Bullrich naar Milei zullen gaan, aangezien zij deel uitmaakte van een coalitie van verschillende partijen, waarvan sommige de steun aan Milei hebben afgewezen. Hierdoor blijft de uitslag van de tweede ronde onzeker en spannend.

Een belangrijk aspect dat in dit verkiezingsproces naar voren komt, is het Peronisme, een politieke stroming die zijn oorsprong vindt in de tijd van president Juan Perón. Perón was een militaire leider met linkse sympathieën, maar hij koesterde ook fascistische neigingen en bood na de Tweede Wereldoorlog zelfs onderdak aan nazi-oorlogsmisdadigers in Argentinië. Desondanks heeft Perón veel gedaan voor de arbeidersbeweging en zijn partij was de Justitiële Partij, een term die meer nadruk legt op sociale rechtvaardigheid. Het Peronisme heeft een blijvende invloed gehad op de Argentijnse politiek en de verkiezingen draaien vaak om de keuze tussen kandidaten met een meer Peronistische visie op de samenleving en degenen die dat niet hebben. De Peronisten hebben historisch gezien de meeste presidentsverkiezingen gewonnen, maar het is nog niet duidelijk welke richting Argentinië zal inslaan na de tweede ronde van de verkiezingen op 19 november.

Kortom, de presidentsverkiezingen in Argentinië worden gekenmerkt door een complex politiek landschap, economische uitdagingen en de voortdurende invloed van het Peronisme. De uitkomst van de tweede ronde blijft onzeker en zal bepalend zijn voor de toekomst van het land en zijn economie. We zullen moeten afwachten hoe de Argentijnse kiezers zullen stemmen en welke koers het land uiteindelijk zal volgen.