Titel: Activisme in Suriname: Een Reflectie op Ideologie en Effectiviteit

In de wereld van activisme staat het begrip zelf al garant voor discussie en verdeeldheid. Voor sommigen is het een nobel streven om de wereld te verbeteren, tegen oorlogen en milieuvervuiling te strijden, en op te komen voor de minder bedeelden. Anderen associëren het eerder met het opleggen van eigen wil aan anderen. Het spectrum van activisme is breed en kent diverse stromingen, zoals pacifisme, feminisme, milieuactivisme, dierenrechtenactivisme, politiek activisme, en meer. Wat opvalt, is dat activisme in Suriname een interessante dynamiek vertoont, waarbij ideologie en effectiviteit soms lijken te conflicteren.

Volgens het Activistenhandboek, een bron die deze auteur heeft geraadpleegd, is activisme in de kern het ondernemen van actie om sociale verandering teweeg te brengen. Deze definitie is op zichzelf vaag, omdat activisme diverse stromingen, vormen en actiemiddelen omvat. Van demonstraties tot het verspreiden van literatuur, stakingen tot bezettingen; het palet van activistische uitingen is breed en gevarieerd. Een prominente figuur die deze vorm van maatschappelijke verandering nastreefde, was Karl Marx, de grondlegger van het hedendaagse socialisme en communisme.

In tegenstelling tot de vermeende tegenstelling tussen filosofie en activisme, toonde Karl Marx aan dat denken en handelen elkaar niet hoeven uit te sluiten. Zijn filosofische inzichten, ontstaan uit confrontaties met armoede en rechteloosheid van de arbeidersklasse, vormden de basis van zijn activisme. Dit illustreert dat strategisch nadenken een cruciale rol speelt in effectief activisme. Activisme is niet alleen een daad van op straat komen en eisen stellen; het vereist ook diepgaande overwegingen over de te volgen strategie om daadwerkelijk impact te hebben op de situatie.

Wanneer we deze ideeën toepassen op de context van Suriname, ontstaan er interessante observaties. Hier lijkt activisme soms een dimensie te missen, waarbij het meer draait om gezien worden dan om daadwerkelijke sociale of politieke veranderingen teweeg te brengen. Deze observatie roept vragen op over de ideologische grondslag van het activisme in Suriname. Is het louter een uiterlijke vertoning, zonder diep gewortelde overtuigingen?

Een ander opvallend fenomeen is de onderlinge concurrentie tussen activisten in Suriname. In andere contexten wordt activisme gedreven door een innerlijke overtuiging en ideologische basis, niet door concurrentie over wie de meest prominente activist is. Het lijkt erop dat politieke invloeden een rol spelen in het activisme in Suriname, waarbij een ontmoeting met een politieke partijleider kan leiden tot tijdelijke stopzetting van activistische activiteiten.

Deze situatie wijst mogelijk op de complexiteit van activisme in een kleine gemeenschap als Suriname, waar andere kwaliteiten en overwegingen vereist zijn van activisten. In zo’n omgeving is het wellicht essentieel om eerst te denken en dan te handelen, zoals Karl Marx suggereerde. Activisme zou geen strijd om populariteit moeten zijn, maar een strijd voor daadwerkelijke verbetering en verandering van de sociale en economische situatie.

In dit licht is het noodzakelijk voor activisten in Suriname om zichzelf af te vragen welke ideologische basis hen drijft en welke strategieën het meest effectief zijn om de gewenste veranderingen te bewerkstelligen. Activisme is immers meer dan slechts een uiterlijke vertoning; het is een toewijding aan positieve transformatie op basis van diepgewortelde overtuigingen en doordachte strategieën.

Bronnen:

• Lijster, T. (2017, 17 november). Filosofie van activisme. Filosofie, p. 1.
• Activist Handbook. (2023, 10 november). What is Activism? Opgehaald van https://activisthandbook.org/nl/theory/what-is-activism