MET NOG EEN maand vóór vertrek van Surinaamse sporters met een beperking naar Duitsland voor deelname aan het wereldkampioenschap zit Special Olympics Suriname met een financieel probleem. Van de 84.000 euro die nodig is voor de afvaardiging is maar een klein deel binnen. Een bedrijf heeft ongeveer 10.000 euro geschonken.
Een andere onderneming heeft SRD 20.000 bijgedragen. Een week geleden stond te teller op (omgerekend) rond de 30.000 euro en er schijnt niet veel te zijn veranderd. De organisatie hoopt dat nog meer bedrijven zullen helpen, maar ook particulieren mogen een duit in de zak doen.
De begroting is opgemaakt op basis van vooral tickets, uitrusting, visum en medische voorzieningen. Verblijf en voeding worden door de organisatie betaald. De afvaardiging is gesteld op achttien atleten, zes coaches, een medicus en een delegatieleider. De voorzitter van Special Olympics Suriname, Edward Gessel zegt dat als men het benodigde geld niet bij elkaar krijgt gesneden zal worden in de begroting. Het aantal mensen blijft ongemoeid. Hieruit zou geconcludeerd mogen worden dat er ruimte is om de begroting terug te brengen. Waarom dan niet met een minimale begroting werken, want 84.000 euro is best een behoorlijk bedrag.
Het is intussen algemeen bekend dat bedrijven zuinig omgaan met de post sponsorgelden op hun begroting, gezien de economische malaise in het land en slechts mondjesmaat geld geven. Van de overheid hoeft in principe niets verwacht te worden, getuige de opstelling de afgelopen periode. Special Olympics Suriname hoopt ook dat president Santokhi het voorbeeld van zijn voorgangers zal volgen om een persoonlijke financiële bijdrage te storten.
De regering geeft vele tienduizenden Amerikaanse dollars uit aan buitenlandse reizen – business class en dag- en uitrustingskosten – waarvan de meeste niets tot nauwelijks iets opbrengen voor het land. Waarom dan hand op de portemonnee houden als het om ondersteuning van sporters gaat.
In dit geval om een groep die na elke deelname met medailles terugkeert en zo het land op waardige wijze uitdraagt. In ons commentaar is vaak gewezen op het bedelgedrag waartoe sporters en hun organisaties noodgedwongen zijn vervallen om deelname aan buitenlandse toernooien of wedstrijden te realiseren. Er zijn delegaties afgeslankt of individuele sporters zijn noodgedwongen thuis gebleven. Hoe lang zal dit nog doorgaan.
Wij hebben ook eerder de suggestie gedaan dat er een sportkoepel wordt opgericht naar buitenlands model dat een flink bedrag voor haar rekening neemt bij de uitzending van sporters. Het Surinaams Olympisch Comité en overheid zouden eenmalig een startkapitaal kunnen geven en daarnaast zou het bedrijfsleven hiervoor benaderd kunnen worden zij het voor een eenmalige bijdrage of periodiek. Alle sportbonden zouden zich verplicht moeten aansluiten bij en contributie betalen aan de sportkoepel, willen ze in aanmerking komen voor financiële ondersteuning.
Want er valt geen eer te behalen om voortdurende de hand op te houden bij het bedrijfsleven en sporters die zich hebben voorbereid op buitenlandse deelname weken te laten leven in onzekerheid, wat hun motivatie zeker niet ten goede komt.