DAT DE SPORT geen prioriteit geniet bij de huidige regering is niet nieuw. Dit is opnieuw bevestigd door president Chandrikapersad Santokhi in zijn jaarrede bij de opening van het nieuwe parlementaire jaar. Hij heeft de – in de ogen van hem en zijn ministersteam – belangrijkste beleidsactiviteiten aangestipt. Zoals gebruikelijk een woordenstroom waarvan, net als bij voorgaande regeringen, nauwelijks wat wordt gerealiseerd.
Sport heeft de afgelopen weken in het middelpunt gestaan van de belangstelling, maar het staatshoofd heeft hierover vrijdag in De Nationale Assemblee in alle talen gezwegen. Wat voor zin heeft dan het woord ‘sport in de naam – ‘Regionale Ontwikkeling en Sport’ – van het ministerie? De jaarrede was misschien de beste gelegenheid geweest voor de regering om het verzuim dat ze de afgelopen maanden heeft gepleegd naar de sport toe enigszins goed te maken. Gedoeld wordt op de manier waarop keer op keer sporters en sportorganisaties in de steek zijn gelaten en dat geen enkel (gemeend) woord van waardering van regeringszijde is uitgegaan naar sporters die met succes in het buitenland hebben deelgenomen aan wedstrijden.
Wat voor zin heeft dan het woord ‘sport’ in de naam – ‘Regionale Ontwikkeling en Sport’ – van het ministerie?
Het was op 21 september precies 35 jaar geleden dat Anthony Nesty op de Olympische Spelen een gouden medaille won bij het zwemmen. De toenmalige regering heeft beloften gedaan om deze prestatie te belonen. Het is – ook bij opeenvolgende regeringen daarna – bij woorden gebleven. Hoe mooi zou het zijn voor de zittende regering de gelegenheid van het kroonjaar aan te grijpen om alsnog de beloften waar te maken. Santokhi had dit op zijn minst kunnen aanstippen in de jaarrede.
De afgelopen week is de samenleving opnieuw geconfronteerd met een misslag van de regering op sportgebied. Het heeft er alles van dat de Inter-Guyanese Spelen (IGS), die door Suriname moeten worden georganiseerd, niet doorgaan. Met de andere twee deelnemende landen – Guyana en Frans-Guyana – werd een jaar geleden al afgesproken dat Suriname in 2023 gastland zou zijn. Nu blijkt dat het land niet in staat is om, ondanks een jaar tijd, deze relatief kleine spelen te organiseren. De bekende dooddoener is weer: geen geld.
Dit is opnieuw een domper voor tientallen jonge mannen en vrouwen – scholieren – die die zich hebben voorbereid om deel te nemen. Weer zoveel jonge mensen die door het sport onvriendelijke beleid van de regering worden gedupeerd en vermoedelijk zelfs zijn gedeprimeerd of gedemotiveerd.
Klachten vanuit regeringspartner Abop over presidentiële bemoeienis met het directoraat Sportzaken leiden tot de voorzichtige conclusie dat het directoraat van Regionale Ontwikkeling en Sport onder curatele is gesteld. Als daarin geen verandering komt, zal er geen einde komen aan de stiefmoederlijke behandeling van sport.