Tekst en beeld Sharon Singh

PARAMARIBO — Voeding is te belangrijk om daar niet extra op te letten. Het is de bron van energie. Hoewel er sinds 2014 wettelijke voorschriften zijn, waaraan een etiket moet voldoen, zijn er toch heel wat – vooral – kleine ondernemers die het niet nauw nemen met de voorschriften.

Hoe vaak komt het niet voor dat er een zakje met roti daarin, bij een kassa ligt van een winkelier, zonder informatie over het product of een stroopijsje in een koelkast zonder etiket. Vaak zijn deze producten afkomstig van huisvlijt, maar ook gerenommeerde bakkers bijvoorbeeld bezondigen zich aan het nalaten van de standaardregels voor etikettering.

Presentatie                                               

Om zowel de consument als de ondernemers te beschermen, organiseert het Surinaams Standaardenbureau (SSB) regelmatig infosessies over onder meer etikettering. Deze presentaties zijn voor ondernemers (producenten, importeurs en verpakkers) en de Economische Controledienst.

De standaardwetten en -eisen zijn door SSB opgesteld en het moet ook toezien op de naleving. “Deze standaarden worden ontwikkeld voor de gezondheid en veiligheid van mens, dier en milieu”, vertelt Seraphine Lila, confirmity assessment and compliance officer.

Consumenten weten dan wat ze naar binnenkrijgen en door zoveel mogelijk informatie te delen met de burger wordt het product aantrekkelijker. “Het etiket is een presentatie van je product. Als je aan de eisen voldoet als ondernemer doe je mee aan eerlijke concurrentie.” Dit geldt voor zowel eetbare als niet-eetbare voorverpakte producten.

Controles

Wettelijke verplichtingen waaraan ondernemers zich moeten houden zijn duidelijke vermelding van de naam van het product, houdbaarheidsdatum, de netto hoeveelheid en de gegevens van de producent en of verpakker. Deze standaarden gelden niet alleen voor lokale producenten, maar ook de producten die het land binnenkomen.

Eén van de zaken die volgens het SSB op het etiket vermeld moet zijn is de voedingswaarde. Echter, veel ondernemers weten niet waar ze die informatie moeten halen. Daarnaast is het niet één bureau dat daarover gaat. Er zijn zoveel schakels, waardoor het proces veel vertraging oploopt. Slechts enkele bedrijven in Suriname vermelden de voedingswaarden op hun etiket.

Tegen de voorschriften in worden consumenten ook geconfronteerd met producten waarvan de tekst op het etiket staat in een in Suriname niet bekende taal. Deze producten zouden moeten worden afgekeurd, want sommige ingrediënten kunnen bij mensen leiden tot allergie of overgevoeligheid.

De SSB verzorgde dan ook een sessie voor de Economische Controledienst, die de inspectie in de winkels doet en moet weten of de producten wel of niet voldoen aan de standaarden. Het Ministerie van Economische Zaken, Ondernemerschap en Technologische Innovatie is vastbesloten om strenger te controleren. Voorverpakte goederen die niet aan de eisen voldoen zullen uit de handel gehaald worden. Dat betekent omzetverlies voor de ondernemer.

Er zijn wel steeds meer fabrikanten die hun producten voorzien van een etiket. Bij het SSB kunnen ze terecht voor meer informatie. Deze organisatie begeleidt de klant in het proces over etikettering. Voldoet de aanvrager aan alle eisen dan krijgt die een code van dit bureau.