PARAMARIBO — Er zijn mensen toen doodgeschoten die opkwamen tegen onrecht. Het is een zwarte bladzijde in de historie van de Hindoestaanse immigratie”, aldus Dharm Mungra, voorzitter van de Stichting Gevallen Helden 1902. Hij vindt het bijzonder dat de presidenten Santokhi en Murmu kransen hebben gelegd bij het monument ter verering van de Hindoestaanse immigranten die strijd hebben geleverd.
Mungra zegt tegen de Communicatiedienst Suriname dat de nazaten en totale Surinaamse samenleving trots moeten zijn op deze mensen die zijn opgekomen tegen fundamenteel onrecht. De geschiedenis leert ons dat de Nederlandsche Handel-Maatschappij omstreeks 1880 een suikeronderneming was begonnen op de plantage Mariënburg in het district Commewijne.
“Arbeiders, en zeker contractarbeiders, waren rechteloos in die tijd”
Op 30 juli 1902 werde zestien Brits-Indische contractarbeiders door de Nederlandse koloniale machthebbers in koelen bloede geëxecuteerd. Zij kwamen op tegen de erg lage lonen en het meedogenloze optreden van de directeur James Mavor en zijn misdragingen tegen vrouwelijke arbeiders. Arbeiders, en zeker contractarbeiders, waren rechteloos in die tijd.
De voorzitter geeft aan dat het Indiase staatshoofd onder de indruk is geweest van het kunstwerk achter het monument. Het kunstwerk gecreëerd door kunstenaar Rahied Abdoel is vorig jaar onthuld en visualiseert de massaslachting te Mariënburg. Santokhi en het Indiase staatshoofd hebben bij het kunstwerk een olielampje aangestoken. Mungra legt uit dat dit in de hindoecultuur wordt gedaan voor de zielenrust.
Hij vindt het bijzonder dat president Murmu op staatsbezoek is in Suriname. “India is een van de grote naties in de wereld. Behalve dat haar komst belangrijk is voor de diplomatieke betrekkingen heeft het ook een emotionele waarde”, verduidelijkt Mungra.