ROZENGEUR / Gerold Rozenblad
De mededeling werd maar lauwtjes ontvangen. De eerste onder de ongelijken meldde dat er wijzigingen komen in het kabinet. Of het gaat om reshuffeling; of dat mensen zullen moeten opstappen, is nog in het ongewisse. Maar wat me opviel is dat vrijwel niemand enige emotie toonde toen het nieuws naar buiten kwam. Men gelooft er niet meer in. Chan heeft het zodanig verbruid in de ogen van het volk dat ook deze ingreep niet kan bekoren.
Toch maakte ik in mijn hoofd een soort van balans op van wie er zal moeten wijken en wie niet. En bleef de vraag hangen of deze keer wel Abop-ministers het veld zullen moeten ruimen. De vorige geplande reshuffeling ging af als een voetzoeker en slechts de minister van Economische Zaken, Ondernemerschap en Technologische Innovatie week.
Wat wel duidelijk is, is dat Chan straks niet in zijn eentje ‘slag wil nemen’ voor het beleid
De algemene klacht is dat er geen geld is om beleid te maken. Bij OW komt men na heel lang aanzetten met wat lapwerk, nadat de minister eerder aangaf dat meer er niet in zit tot het einde van de zittingsperiode. Nu komt ook bij LVV naar buiten dat geldgebrek het beleid nekt. Irrigatiepompen kunnen niet worden geïnstalleerd.
Toch laat de eerste optimistische woorden optekenen door de Communicatiedienst en praat hij van een strakke, doelgerichte aanpak. Alsof dat, gezien de precaire financiële situatie, niet al het geval had moeten zijn. Waar je hem gelijk in moet geven is dat macro-economisch de zaak op een redelijk spoor zit. Echter, de prijs daarvoor betalen u en ik. En dat valt niet in goede aarde.
Dus is het de vraag hoe precies de doelpunten gescoord zullen worden als er geen geld is voor productie en infrastructuur. De twee meest elementaire zaken voor ontwikkeling. Het bericht meldt dat in PPP-verband woningbouw en ‘projecten’ zullen worden aangepakt, maar we tasten in het duister welke projecten precies.
Dan is het dus de vraag wat de nieuwe beleidspersonen zullen uitspoken wanneer zij op het pluche komen te zitten. Wat wel duidelijk is, is dat Chan straks niet in zijn eentje ‘slag wil nemen’ voor het beleid.
De oplettende burger zal hebben gemerkt dat hij melding heeft gemaakt van het afbouwen van de vele commissies en de ministers meer armslag wil geven. Dus straks kan door zijn coalitiepartner niet worden aangevoerd dat hij alle ministeries heeft uitgehold en dus alleen verantwoordelijk is. Meer nog, Zijne Majesteit Kaw Tere zal ook meer taken toegeschoven worden.
Als hij die taken evengoed uitvoert als de afhandeling van het cyanideverhaal (kent u dat nog), dan weten we wat de uitkomst zal zijn. Het wordt een interessante tweede helft. Als geen winst wordt behaald, zal in elk geval gepoogd worden ons duidelijk te maken wie de zondebokken zijn voor de dan verloren wedstrijd.