SERIEUS!? / Ivan Cairo
Sinds de onlusten van vorige week dinsdag nabij Pikin Saron gaan allerlei verhalen over het mogelijk motief, aanleiding, de intellectuele dader en wat dies meer zij rond. Het ene verhaal nog wilder en kleurrijker dan de andere. Ook spraakberichten over vermoedelijke ronselaars en hoeveel geld de daders van de geweldpleging zouden hebben ontvangen gaan viraal op social media.
Zelfs de president liet zich niet onbetuigd en zei in het parlement zelfs te weten van welke bron te Pikin Saron aangetroffen handgranaten komen. Uit dezelfde bron als de handgranaten bij Jason thuis, en de rpg-granaat die op de stoep van het gerechtsgebouw was gegooid. Ik hoorde nog net niet dat de explosieven komen uit de voorraad wapens die thuis bij Desi waren gestolen. Maar wat niet is kan nog komen. Allerlei scenario’s en verdachtmakingen worden zo de wereld in geslingerd.
De hoofdmatadors zijn de regeringen van Bouta en die van Chan
In het parlement ontbrak het de afgelopen dagen niet aan verwijten en verdachtmakingen. Iedereen probeerde de blaam van de gebeurtenissen in de schoenen van politieke tegenstanders te schuiven. De hoofdmatadors zijn de regeringen van Bouta en die van Chan. Bouta omdat hij concessies in de leefgebieden van de inheemsen te Pikin Saron heeft uitgegeven en Chan omdat hij concessies in de betreffende gebieden die reeds vervallen waren heeft laten verlengen. En zo werd de zwarte piet naar elkaar geschoven. Soms ging dat gepaard met trappen onder de tafel of slagen onder de gordel.
Opvallend genoeg durfde niemand in het parlement namen van mogelijke betrokkenen ten aanzien van de gebeurtenissen in het Pikin Sarongebied en andere activiteiten elders in het binnenland te noemen. Dit terwijl de leden van het ‘hoogste college van Staat’ parlementaire onschendbaarheid genieten van wat ze in De Nationale Assemblee naar voren brengen.
Vicevoorzitter Dew Sharman onder andere vroeg aandacht voor goudwinningsactiviteiten bij de hulpdammen in Brokopondo. Volgens zijn informatie gaat een politieke topper van de regering daar politieagenten die willen optreden tegen de illegale activiteiten wegjagen. De naam van die hoge regeringspief werd niet genoemd. Ook Ronny Asabina van de Bep is waarschijnlijk de naam van de “hoge regeringsautoriteiten” die te Maripaston naar goud zouden graven vergeten.
Want, ik kan mij niet voorstellen dat informatie hem en Dew ter ore komt, maar dat de informanten de naam van betrokkenen niet hebben genoemd. Ik geloof dat wanneer assembleeleden transparantie van de regering vragen, zelfs eisen, zij ook transparant moeten zijn in het presenteren van de informatie waar zij over beschikken. Doen ze dat niet, zijn ze wat mij betreft niets anders dan een verlengde van mofokoranti waar roddel en achterklap het nieuws beheersen. Van verantwoordelijke volksvertegenwoordigers verwacht ik helderheid en geen praatjes om ons met raadsels en giswerk op te zadelen.
ivancairo@yahoo.com