Live nieuws en radio streams uit Suriname!


Home » Surinaams nieuws » Poging tot beïnvloeding?

Poging tot beïnvloeding?

DE VOORMALIGE GOVERNOR van de Centrale Bank van Suriname (CBvS) Robert van Trikt, is op 31 januari 2022 door de kantonrechter veroordeeld tot acht jaar gevangenisstraf en SRD 500.000 boete of  zestien maanden gevangenisstraf. Zijn zakenpartner en medeverdachte Ashween Angnoe kreeg vier jaar.

De rechter concludeerde dat Van Trikt met zijn handelen samen met anderen de bank voor SRD 2,8 miljard heeft benadeeld. Het voordeel van 625.000 euro dat zij volgens het Openbaar Ministerie (OM) hebben genoten en bezittingen, waaronder een Range Rover en een kantoorpand zijn verbeurd verklaard.

Kreeg Van Trikt die veroordeeld is voor witteboordencriminaliteit een speciale behandeling van het Hof van Justitie?

Volgens het OM heeft Van Trikt valselijk een leenovereenkomst laten opmaken door een juridische medewerker van de CBvS wat als bewijs zou moeten dienen dat het voertuig legaal is gekocht. De rechter stelde dat  het handelen van betrokkenen ernstige gevolgen heeft gehad voor de bank en de samenleving.

De gewezen governor ging tegen de veroordeling in hoger beroep en werd op 7 november door het Hof van Justitie voorwaardelijk in vrijheid gesteld om “humanitaire redenen”. Dit besluit zou te maken hebben met zijn slechte gezondheidstoestand. Deze beslissing van het Hof heeft velen de wenkbrauwen doen fronzen.

Het is zeer waarschijnlijk ook nooit eerder voorgekomen dat een veroordeelde in Suriname die een langdurige gevangenisstraf moest uitzitten om gezondheidsredenen de behandeling van zijn hoger beroepszaak buiten de gevangenis mocht afwachten. Was er hier (geen) sprake van klassenjustitie?

Kreeg Van Trikt die veroordeeld is voor witteboordencriminaliteit een speciale behandeling van het Hof van Justitie? Zou een veroordeelde zieke armoedzaaier van Abrabroki die een bromfiets had gestolen, of een geldtransport had overvallen ook zo een voorkeursbehandeling hebben gekregen?

Nu doet zich een situatie voor waarbij Van Trikt de media en andere platformen opzoekt om de samenleving een verhaal voor te houden als zou wat hij hebben gedaan en waarvoor hij veroordeeld is valt binnen de taken die zijn vastgelegd binnen de Bankwet. Ondersteund door zijn advocaat wordt getracht de samenleving zand in de ogen te strooien.

Zo wordt gesuggereerd dat er niets mis mee was om een Range Rover te kopen. Met het grootste gemak wordt verzwegen dat in verband met de aankoop van het voertuig valsheid in geschrifte is gepleegd, er is geantidateerd. In de Bankwet staat expliciet dat de CBvS slechts onroerend goed mag aanschaffen dat zij nodig heeft voor haar bedrijfsvoering.

Overeenkomsten die Van Trikt met het Belgische Clairfield heeft getekend zijn door de Belgische rechtbank nietig verklaard en Clairfield is opgedragen alle betaalde gelden te retourneren aan de CBvS. Volgens de Belgische rechtbank was Van Trikt niet bevoegd de contracten te tekenen en zijn er strafbare feiten gepleegd.

De vraag rijst of ook de Belgische justitie partijdig is en tegen de gewezen governor samenspant. Voorts is er ook nog het schandaal waarbij een deel van de kasreserve van de handelsbanken onder het toeziend oog van Van Trikt is gebruikt voor zaken waarvoor het niet bestemd was.

Ook rijst de vraag of hij met zijn publieke campagne geen inbreuk pleegt op de voorwaarden voor zijn voorwaardelijke invrijheidstelling? Had hij niet ‘ziek’ thuis moeten zitten en zich gedeisd moeten houden? Indien er, zoals Van Trikt doet voorkomen, ten aanzien van de kasreserve niets ongewoons is gebeurd, waarom heeft de CBvS dan een overeenkomst met de handelsbanken getekend om de gelden terug te betalen?

Waarom hebben partijen dan een overeenkomst gemaakt om de overgebleven kasreserve te ‘ringfencen’, af te schermen tegen oneigenlijk gebruikt door de CBvS? Van geen enkele verdachte wordt verwacht dat hij meewerkt aan zijn eigen veroordeling. Maar het zou deze verdachte sieren om een toontje lager te zingen en de afwikkeling van zijn hoger beroepszaak rustig af te wachten.

Het willen bespelen van sentimenten of (proberen) de publieke opinie te beïnvloeden doet zijn zaak geen goed. Ook de subtiele en soms openlijke verdachtmaking van personen en instituten zoals het OM, rechterlijke macht en de politie als zouden zij hun werk niet goed hebben gedaan, is beneden elk niveau.