Hevige kritiek op Benjamin Netanyahu vanwege de Israëlische oorlog
De recent uitgeroepen oorlog tegen Hamas door Israël komt de Israëlische premier Benjamin Netanyahu goed uit, na een periode van schandalen en massale protestacties. In de afgelopen 10 jaar heeft Israël vier verkiezingen gehouden, die werden gehouden in 2013, 2015, 2019 en 2020. Deze verkiezingen werden gekenmerkt door politieke verdeeldheid en de noodzaak van herverkiezingen om een stabiele regering te vormen.
Benjamin Netanyahu, de langzittende Israëlische premier, stond steeds meer onder toenemende kritiek vanwege een reeks blunders en omstreden beslissingen die zijn leiderschap overschaduwen. Dit varieert van internationale diplomatieke misstappen tot corruptieaantijgingen en mislukte vredesinitiatieven.
Een van de opvallende blunders was Netanyahu’s felle verzet tegen het Iran nucleaire akkoord dat onderhandeld werd door de regering-Obama. In 2015 sprak hij controversieel het Amerikaanse Congres toe zonder uitnodiging of goedkeuring van het Witte Huis.
Dit zette de traditioneel sterke band tussen de VS en Israël onder druk en schond het diplomatieke protocol.
Ook de voortdurende uitbreiding van Israëlische nederzettingen op de bezette Westelijke Jordaanoever heeft internationale veroordeling ontvangen vanwege de belemmering van de Israëlisch-Palestijnse vredesonderhandelingen.
Netanyahu’s aanpak van conflicten, waaronder het Israël-Gaza-conflict van 2014, heeft eveneens voor controverse gezorgd. Israël is beschuldigd van buitensporig gebruik van geweld en het veroorzaken van burgerdoden, wat de reputatie van het land op het internationale toneel heeft geschaad.
Corruptieaantijgingen hebben ook schade toegebracht aan Netanyahu’s leiderschap. Hij wordt beschuldigd van omkoping, fraude en schending van vertrouwen, wat het publieke vertrouwen heeft ondermijnd en politieke instabiliteit in Israël heeft veroorzaakt.
Ondanks meerdere termijnen aan de macht heeft Netanyahu weinig progressie geboekt in de Israëlisch-Palestijnse vredesbesprekingen.
Critici beweren dat zijn beleid en acties het vredesproces hebben gehinderd en bijdragen aan het voortdurende conflict welke nu volledig zijn geëscaleerd.
Ook de aanpak van de Covid-19-pandemie door Netanyahu’s regering heeft kritiek gekregen vanwege een trage en ineffectieve reactie, met een hoog aantal besmettingen en sterfgevallen in Israël als gevolg.
De betrekkingen met de Verenigde Staten zijn eveneens omstreden, met Netanyahu’s sterke voorkeur voor voormalig president Donald Trump en zijn kritiek op de regering-Obama, wat heeft geleid tot politieke verdeeldheid en spanningen met de Democraten in de VS.
Daarnaast wordt Netanyahu beschuldigd van het vervreemden van Arabisch-Israëlische burgers en het niet effectief aanpakken van economische ongelijkheid in Israël, waar armoede en betaalbaarheid belangrijke kwesties zijn geworden.
De recente oorlog heeft tijdelijk de aandacht afgeleid van Netanyahu’s schandalen en protestacties tegen zijn regering. Deze oorlog is echter niet gelijkwaardig vanwege het feit dat Hamas, als Palestijnse verzetsbeweging, geen conventioneel leger heeft zoals Israël dat wel heeft, namelijk het modernste leger in het Midden-Oosten.
Het aantal slachtoffers in dit conflict is schrijnend, waarbij zowel Palestijnen als Israëliërs zijn omgekomen en duizenden gewond zijn
Er is wereldwijde bezorgdheid over verdere escalatie, vooral als andere groeperingen zoals Hezbollah uit Libanon en Iran betrokken raken. Er zijn wereldwijd protestacties geweest tegen het Israëlische regime en hun aanpak van het conflict.
Veel mensen zijn gekant tegen de al meer dan 50 jaar durende Israëlische bezetting van Palestijns land en het gebruik van geweld tegen de Palestijnse bevolking. De Verenigde Naties heeft tientallen resoluties uitgevaardigd tegen Israël met betrekking tot dit conflict, maar deze worden vaak genegeerd door Israël en beschermd door het veto-recht van de Verenigde Staten.
Met de stijgende spanningen in de regio heeft de Verenigde Staten twee vliegdekschepen in de regio gestationeerd en hebben de Britten fregatten gestuurd in een poging om de betrokkenheid van andere landen in het conflict te voorkomen.
De aanwezigheid van Amerikaanse militaire bases in het Midden-Oosten, zoals de Al Udeid Air Base in Qatar, Camp Lemonnier in Djibouti, en de Al Dhafra Air Base in de Verenigde Arabische Emiraten, speelt een belangrijke rol in de regio.
Benjamin de F.