ROZENGEUR / Gerold Rozenblad
Dinotha Vorswijk is de meest corrupte minister in dit kabinet. Althans zo dreigt zij de boeken in te gaan. En als zij niet de grootste corrupteling is, dan is ze wel de meest notoire, want er is een verschil tussen omvang en consistentie. En dat zij consistent corrupt schijnt te zijn, wordt bevestigd door wat naar buiten komt.
De rookwolken rond het Sabakuproject zijn nog niet opgetrokken of de stank van een tweede beerput waait ons tegemoet. In elk zichzelf respecterend kabinet was Dinotha al geruime tijd geschiedenis. Echter, het pluche en haar achterwerk hebben nog steeds geen afscheid van elkaar genomen.
“In elk zichzelf respecterend kabinet was Dinotha al geruime tijd geschiedenis”
De minister wordt nu in verband gebracht met grootschalige grondroof van percelen die aan het eind zitten van de erfpachtperiode. Een aantal trammelant makende mensen, vooral VHP’ers, bracht de laatste schuinsmarcheerderij van de minister aan het licht.
En voor de tweede keer moet Chan via een presidentieel besluit voorkomen dat grondrovers de percelen bezwaren of van de hand doen. En weer komt er overleg met de minister. Chan heeft zelfs een complete reorganisatie van het ministerie aangekondigd, want er wordt met de vinger gewezen naar vooral de ondergeschikten. Ook al zou daar het zwaartepunt liggen, de minister blijft hoofdverantwoordelijk.
Komt er bovenop dat net enkele dagen terug een assembleelid, ook van de VHP, bekendmaakte dat hij navraag deed bij het Openbaar Ministerie over voortgang van het onderzoek inzake het Sabakupropject en hij als antwoord terugkreeg dat het onderzoek stagneert. De minister heeft, net als toen bij Chan gebeurde, simpelweg de benodigde informatie niet verstrekt.
Je zou denken dat Chan, die de uitgifte op het project voor zes maanden opschortte en ook bepaalde dat mensen die meerdere percelen hadden gekregen deze moesten teruggeven, hieruit had geleerd. De quasi koppige houding van de minister was een voorbode dat er geen verbetering zou optreden. Het resultaat ligt er. Overigens, we hoorden ook niet meer van de president hoe de vlag erbij hangt op dat project. De precieze afhandeling is ons duister gebleven.
En nu maakt hij weer trammelant. Weer moet hij met presidentiële besluiten aan de handrem trekken. Weer moeten we stoere taal aanhoren, terwijl Chan de minister al bij het eerste debacle eruit had moeten gooien.
Zijn woorden dat het politieke gedeelte aan hem moet worden overgelaten, zouden moeten dienen als geruststelling. Als bij het eerste debacle er geen daadkrachtig optreden was, doet de uitspraak mij juist opzitten. Want wat dat precies inhoudt is in nevelen gehuld.
Het heeft er veel van dat Chan & co. het niet zozeer hebben gemunt op het hoofd van de minister. Maar meer nog gelegenheid zien om haar en haar partij af te zetten als een bende rovers die weinig van doen heeft met de ontwikkeling van het land en dit zo lang als mogelijk te melken. Dat haar eigen partij rolbevestigend niet optreedt, maakt Vorswijk voor beide partijen een nuttig offerlam.-.