Tekst en beeld Sharon Singh
PARAMARIBO — De elf musea die hebben meegedaan aan ‘MuseumN8’, hadden hun handen vol zaterdag aan bezoekers tijdens de tentoonstellingen, rondleidingen en lezingen. Vanaf het Numismatisch Museum, het Surinaamsch Rumhuis tot het Koto Museum. De mensen waren hongerig naar informatie, want na drie jaar, wordt het evenement weer georganiseerd.
Bij het Numismatisch Museum bestond het overgroot deel van de aanwezigen uit jongeren die foto’s maakten van objecten welke vroeger gebruikt werden als betaalmiddel. Houtsoorten en tanden van dieren werden gebruikt in plaats van munten of papier geld. “Het is best interessant om de eerste munten te zien. De koperen munt wordt papagaaien munt genoemd en dat wist ik niet”, zegt Veruscha Jaiwan. De eerste munten zijn in 1697 geslagen. “Je herkent het aan de papegaai die op een tak zit”.
In het Koto Museum was er een interessante lezing over de sarong in de koto cultuur. Het kleine gebouw kon de aanwezigen nauwelijks accommoderen en de vraag naar een tweede en misschien zelfs een derde lezing is groot om iedereen tegemoet te komen.
“Houtsoorten en tanden van dieren werden gebruikt in plaats van munten of papier geld”
Koto en Batik
In het museum staan twee koto-ontwerpen van batik. “Waar deze stof precies vandaan komt weet niemand, legt Saskia Paiman, beleidsmedewerker van het Directoraat Cultuur, afdeling Cultuurstudies, sectie Javanen uit. “Ze komt sowieso uit Zuid-Oost Azië en heeft daarom veel invloeden van de Chinese en Hindostaanse cultuur.” De groene koto in het museum heeft Chinese motieven.
Christine van Russel-Henar, kenner van de Creoolse klederdracht, heeft de lezing verzorgd. Zij vertelt dat met de komst van de Javaanse immigranten, Javaanse stoffen in de Creoolse cultuur zijn opgenomen. Henar: “We zagen ook dat mensen huisjurken gingen maken van Javaanse stof. Ik vraag me af of dat komt doordat die stoffen misschien goedkoper waren, dan de Creoolse. Ik ben dat gedeelte nu aan het onderzoeken; waarom is er zoveel batik verkocht binnen de Creoolse cultuur?”
Grand Tour
Hoewel het Surinaamsch Rumhuis van het SAB een unieke cocktail workshop verzorgde tijdens MuseumN8 en een rum tasting had, was er nauwelijks animo. Waar het echter storm liep, was bij de Grand Tour in de productieruimte van het bedrijf.
Bezoekers stonden wel een half uur in de rij om deze rondleiding mee te maken. “Mijn zus heeft me een advertentie opgestuurd over de rondleiding en ik besloot mee te gaan. Ik vind het best interessant”, zegt Sherani Baboeram.
Zelf drinkt zij geen rum, maar vindt het proces boeiend. Haar zus Sheraibie vindt de opzet van het evenement goed, alleen moest men duidelijker aangeven waar je moet zijn voor welke activiteit. “Misschien had je dan niet zulke lange rijen. Het destillatieproces wilde ik allang meemaken, dus al moet ik langer dan een half uur in de rij staan, ik zal dat offer moeten brengen.”
Gruwelheden
Spoken Word artiest Zulile Blinker voerde het publiek terug naar Mariënburg, de suiker producerende fabriek. “Hoe duur was de suiker in de Mariënburg Rum of in de Borgoe Rum, vroeg ze. De aanwezigen gingen terug in de tijd waar er gruwelijkheden plaatsvonden onder leiding van de Schotse directeur James Mavor, maar ook de massamoorden werden genoemd.
De resten zijn tot de dag van vandaag nooit meer terug gevonden, alsof het drama nooit heeft plaatsgevonden. “Het is een deel van onze geschiedenis die velen, vooral de mensen uit Mariënburg nog misschien zal dwarszitten.
De voldoening hebben de nakomelingen niet gehad om het graf te ontdekken. De artiest heeft zeker mijn hart geraakt met haar optreden. Ik ben blij dat ik voor het Rumhuis gekozen heb”, vertelt Anjela Stuger.
