Onderwijzers nemen geen genoegen met minder dan hun eisenpakket

Tekst en beeld Valerie Fris

PARAMARIBO — “Geen brood, geen school!” werd gisteren gescandeerd door zowel onderwijzers als leerlingen op de Sint Bernadetteschool. Enkele honderden leerkrachten verzamelden zich aan de Jagernath Lachmonstraat, waarna ze liepen naar scholen in de buurt. Het doel was om de collega’s die nog les gaven te stimuleren om mee te doen aan het protest onder leiding van de actiegroep ‘Wi sa strey’.

Er wordt geëist dat de regering elke maand een voedingsbon ter waarde van SRD 5.000 en een oli moni karta beschikbaar stelt voor de leerkrachten. “Minder dan dat willen we niet”, zegt Jolanda Kerdijk, één van de trekkers van de protestactie, tegen de Ware Tijd.

“Je bent een bedelaar van je eigen geld terwijl je goed opgeleid bent”

Actievoerende leerkracht

Inmiddels heeft de regering bekendgemaakt dat alle ambtenaren en gelijkgestelden vanaf eind mei SRD 2.500 extra zullen ontvangen voor zes maanden en de gepensioneerden SRD 1.800. Deze belastingvrije koopkrachtversterking zal in juli niet worden uitbetaald omdat de ambtenaren in die maand vakantiegeld krijgen.

De Ware Tijd heeft getracht een reactie te krijgen van Wi Sa Strey als de acties vandaag voortgang zullen vinden nu de regering de koopkrachtversterking van SRD 2.500 heeft toegekend. Tot bij het ter perse gaan van de krant was er nog geen antwoord van de actiegroep binnen.

Geen steun van vakbonden

Enkele onderwijsvakbonden hebben deze week een brief gestuurd naar de leden waarin wordt opgeroepen om geen acties te voeren omdat zij al overleg voeren met het Onderhandelingsorgaan van de overheid. Volgens de onderwijzers is er in de brief gedreigd dat zij hun ‘brood’ zullen verliezen indien dat toch gebeurt.

Kerdijk zegt niet te snappen waarom deze vakbonden “hun leden onder druk hebben gezet”. “Ik  begrijp niet wat de doelen zijn van die onderwijsbonden die dit hebben gedaan. Ze weten waarvoor we straatacties voeren en als je ons onder druk zet dan spelen ze gewoon poppenkast.” Wi sa strey meent niet de volledige steun van de onderwijzers te hebben gehad omdat sommigen zich ‘bedreigd’ voelen door de vakbond.

Enkele honderden leerkrachten trokken donderdag bij wijze van protest langs verschillende scholen in de wijk Zorg en Hoop.  

Een leerkracht van de basisschool die ook meedeed met de acties vertelt aan de redactie dat de brief van de bond er bij haar juist toe heeft bijgedragen om mee te doen aan het protest. Zij zegt het de bonden kwalijk te nemen dat zij zo een houding aan de dag hebben gelegd terwijl de leden elke maand contributie betalen. “Ze weten waarvoor wij protesteren en dan nog zeg je keihard dat jij me niet zal vertegenwoordigen. Als een kind van je wegloopt, hoe slecht het kind ook is, zal je als ouder altijd achter zo’n kind aangaan om het terug te winnen, dus wat de vakbonden doen is nonsens.”

Afspraken met president

De actiegroep stelt zich op het standpunt dat zij afspraken heeft met president Chandrikapersad Santokhi en dat de onderhandelingen met een deel van de vakbeweging donderdag niet per se op haar van toepassing is.

Vakbondsleider Michael Sallons die gisteren samen met COL-voorzitter Hugo Blanker bij de protestmars aanwezig was, zegt dat de COL niet is uitgenodigd voor de onderhandelingen met de regering terwijl deze vakbond een groot deel van de onderwijzers vertegenwoordigt. “Wij hebben afspraken met de president en die afspraken moeten worden nagekomen.”

Sallons liet weten dat de strijd niet lang hoeft te duren als de totale samenleving mee zou doen. “Deze regering wil de burgers moe maken en dat is haar steeds gelukt, hopelijk deze keer niet”, zei hij veelbetekenend.

‘Bedelaar’

Niet alle onderwijzers blijken het eens te zijn met de eisen van de actiegroep. “Ik wil die SRD 5.000 niet en al helemaal geen voedingsbonnen of oli karta, want met die bonnen kun je alleen bij geselecteerde winkels terecht en is de keuze zeer beperkt”, laat één van de aanwezige leerkrachten weten.

Ze zegt met haar genoten opleiding een salaris van rond de SRD 20.000 te willen ontvangen. “De kosten voor levensonderhoud zijn zo hoog dat als je geen hulp krijgt van je familie, je het niet redt. Je bent een bedelaar van je eigen geld terwijl je goed opgeleid bent”, zegt ze boos. Abop-parlementariër Edward Belfort, die naar de assembleevergadering moest, stak de onderwijzers een riem onder het hart.