Minister Rishma Kuldipsingh van Economische Zaken, Ondernemerschap en Technologische Innovatie (EZ) heeft geschenkbonnen teruggestuurd die door de jarige ondernemer Kalipdewsing van Combé Markt waren aangeboden aan personeel van het ministerie. Zij adviseert hem ze te doneren aan sociale instellingen.
door Ivan Cairo
In de begeleidende brief stelt de bewindsvrouw dat het ministerie het gebaar van de ondernemer apprecieert, maar het is volgens het beleid niet toegestaan dat medewerkers, staf en directie van het ministerie schenkingen in welke vorm dan ook accepteren. “We wensen daarom dat u de cadeaubonnen ter waarde van SRD 57.000, die wij u met alle respect en erkentelijkheid zenden, in goede aard terug accepteert en verzoeken u vriendelijk dit in het vervolg achterwege te laten”, schrijft Kuldipsingh. Van haar brief stuurde zij een afschrift naar president Chandrikapersad Santokhi.
Minister Parmanand Sewdien van Landbouw, Veeteelt en Visserij zegt ook een enveloppe met cadeaubonnen van dezelfde ondernemer te hebben ontvangen, weliswaar met een bedrag van minder dan de helft van wat aan EZ is aangeboden. Hij heeft nog geen besluit genomen of hij de gift zal terugsturen of doneren aan sociale instellingen.
“Ik ben een paar keer benaderd, maar van mijn ambtenaren heb ik dit de eerste keer meegemaakt en dat er melding van gedaan is”
EZ-minister Kuldipsingh
Sewdien voegt eraan toe deze kwestie tijdens de eerstkomende vergadering van de raad van ministers ter sprake te zullen brengen. Sewdien heeft de indruk dat de geste neigt naar poging tot omkoping of beïnvloeding. Of ook andere ministeries een dergelijk cadeau hebben ontvangen is onduidelijk.
Correct
DA ’91-voorzitter Angelic del Castilho vindt dat de bewindsvrouw “correct” heeft gehandeld, maar de brief vindt ze ‘te vriendelijk’ van toon. “Ik ben een paar keer benaderd, maar van mijn ambtenaren heb ik dit de eerste keer meegemaakt en dat er melding van gedaan is”, zegt Kuldipsingh desgevraagd tegen de Ware Tijd. Ze zegt sinds haar aantreden door verschillende ondernemers te zijn benaderd met soortgelijke giften.
De bewindsvrouw heeft bij haar aantreden bij het ministerie een circulaire aan het personeel gestuurd over het aannemen van giften. Overigens, ze vindt het jammer dat brieven van het ministerie uitlekken. Of met de handeling van de ondernemer sprake is van poging tot omkoping of beïnvloeding durft ze niet te zeggen. “Ik denk zelf dat het te maken heeft met onwetendheid.” Als zij of de directie door de ondernemer vooraf op de hoogte was gesteld, zou ze de ondernemer dat hebben afgeraden.
Duidelijkheid
Del Castilho zegt dat, gelet op de hoogte van het totaalbedrag, niet mag worden uitgesloten dat dit een poging tot omkoping of beïnvloeding is “al is het op een latere termijn, in de zin van het creëren van goede wil of flexibeler optreden ten aanzien van deze persoon”. Zeker wanneer de giften zijn aangeboden aan sleutelfunctionarissen met wie deze handelaar vaker in contact is voor toestemming of goedkeuring van besluiten voor zijn business.
De politica stelt dat deze soort giften in sommige landen als “speed money” wordt getypeerd, een geste om ervoor te zorgen dat zaken van de betreffende persoon in de toekomst worden bespoedigd, sneller dan van anderen worden afgehandeld. Procedures die een strop zouden kunnen zijn, worden vergemakkelijkt wanneer gunstig wordt besloten.
Ze vindt het in het kader van bestrijding van corruptie belangrijk dat de communicatie helder is. Bij loketten van overheidskantoren, waar ondernemers zaken gaan doen, moet de overheid een bekendmaking plaatsen over het niet accepteren van giften.
“Want soms krijgen mensen de gift nadat ze de gunst hebben verleend. Het geschenk wordt soms achteraf gestuurd en bij anderen vooraf, omdat men in het vooruitzicht heeft dat men op een dag zaken gaat doen en men een goed klimaat wil hebben gecreëerd”, aldus de politica.
De overheid moet daarom aangeven dat niemand die in haar dienst is giften mag aannemen en dat ook het aanbieden niet zal worden getolereerd. Dit zal ook moeten gelden voor functionarissen van buitenlandse bedrijven die geschenken aanbieden. Del Castilho noemt als voorbeeld dat ‘Chinezen’ veel giften sturen naar ministeries waarmee ze betrekkingen onderhouden, zoals Buitenlandse Zaken, “zodat ook hun zaken vlotjes lopen”.
“Noch van het reguliere lokaal bedrijfsleven, noch van bedrijven van vreemde mogendheden mogen geschenken worden aangenomen. Dit in het kader van het anticorruptiebeleid.
Bovendien moet er een gedragscode zijn op alle ministeries, zodat het voor elke ambtenaar duidelijk is dat die geen giften mag accepteren. Tegelijkertijd zal er een duidelijk beleid en proces moeten zijn mocht het voorkomen, om dit te kunnen rapporteren zonder angst dat men zijn baan kwijtraakt.”
Klokkenluiders moeten worden beschermd vindt de DA ’91-voorzitter. Tegen ambtenaren die ondanks de regels toch giften accepteren, zou volgens Del Castilho moeten worden opgetreden wegens “zware overtreding of zwaar wangedrag wat zelfs tot onmiddellijk ontslag zou kunnen leiden”. Dit omdat de integriteit van de processen bij de overheid anders in het gedrang zou komen.
Brief moest zakelijk zijn
Del Castilho vindt dat ministeries van dergelijke giften dossiers moeten aanleggen. De schenkers zal duidelijk moeten worden gezegd dat bij herhaling strafrechtelijke consequenties kunnen volgen. De Anticorruptiewet is daar duidelijk over. Personen die giften aanbieden aan ambtenaren om hun zaken te bespoedigen of besluiten te beïnvloeden riskeren een gevangenisstraf van vier jaar.
Del Castilho vindt dat de brief aan de ondernemer zakelijk had moeten zijn omdat de minister een ernstige kwestie aanpakt die een mogelijke poging tot omkoping zou kunnen zijn. Ze zou de persoon duidelijk moeten vragen er rekening mee te houden dat het ministerie hier niet lichtvaardig mee omspringt en dat als betrokkene dit weer doet hij rekening moet houden met artikel 229 van de Anticorruptiewet.
Dit betekent “dat het ministerie niet zal schromen stappen te nemen omdat we allemaal elkaar in staat moeten stellen ons werk naar eer en geweten te doen.” De bewindsvrouw had volgens Del Castilho ook niet hoeven te adviseren wat de ondernemer met de geschenkbonnen kon doen. “Daar moet het ministerie zich niet mee inlaten. Ze moet daar totaal afstand van nemen. Het geld is van de ondernemer. Hij krijgt het terug en wat hij ermee wil doen, dat is zijn zaak.”