door Audry Wajwakana
PARAMARIBO — Het toepassen van verkoolde padiekaf als filter is een effectieve methode voor het zuiveren van vervuild water tot schoon drinkwater. Tot deze conclusie kwamen tweedejaarsstudenten van de masteropleiding Chemical Science van de Anton de Kom Universiteit. “Dit betekent dat het een goede vervanging kan zijn voor de gegranuleerde actieve kool, die als filter wordt gebruikt, maar niet lokaal te krijgen is”, reageert student Ameet Adjodhia.
Voor de afronding van het vak ‘Waterzuivering technieken’ kregen de studenten van docent Victorine Pinas de opdracht om een miniatuur waterzuiveringsinstallatie van scratch te bouwen. In het IGSR-gebouw op het universiteitscomplex demonstreerden de studenten hoe verkoolde padiekaf een effectieve filter voor schoon drinkwater kan zijn.
Vervuild water gefilterd
Voor de zuiveringsinstallatie is de keus gevallen op een trapsgewijs filtersysteem. Er is voor de test water gebruikt uit de Surinamerivier in de buurt van plantage La Liberté in Commewijne. Bij de demonstratie is het rivierwater in een bak vermengd met de chemicaliën ijzerchloride en natronloog om de fijne delen van het (bruine) rivierwater te laten bezinken.
Het vervuilde water is vervolgens middels een pomp via een pijpleiding naar boven gestuwd in een andere. Het is daarna trapsgewijs gefilterd: eerst via een bak met zand en grind en daarna één met schelpen. In de volgende fase is het water via het verkoolde padiekaf gegaan en uiteindelijk in helder water veranderd, zoals uit de kraan.
In Nickerie weten rijstpelmolenaars al jaren geen raad met het padiekaf, het restmateriaal van rijst. Het wordt vaak in de openlucht verbrand, waardoor stoffen vrijkomen die schadelijk zijn voor mens en milieu.
SWM als voorbeeld
De studenten hebben alle materiaal zelf bijeengezocht. Pinas: “De één bracht oude triplexplaten, anderen gingen op zoek naar waterleidingbuizen en plastic flessen om er bakken van te maken voor het installeren van de filter.” Een student zegt niet zonder trots: “Met ons systeem is aangetoond dat je met lokale producten wel een zuiveringssysteem kan maken.”
Voor het ontwerpen van hun installatie hebben de studenten eerst naar het model van het productiecentrum van de Surinaamsche Waterleidingmaatschappij in Commewijne gekeken. Daar wordt oppervlaktewater van de Surinamerivier door middel van de techniek van ‘Reverse Osmose’ (omgekeerde osmose) gezuiverd. Leidingwater wordt dan onder druk door een aantal filters en een osmose membraan geperst, waarbij nagenoeg alle zouten, mineralen en andere stoffen eruit worden verwijderd.
Het osmosesysteem is te vergelijken met een installatie met zeer fijne filters, waarbij gegranuleerde actieve kool wordt gebruikt. Deze stof wordt lokaal niet geproduceerd. “De vraag die dan rijst en tegelijk de aanleiding van het project is, is of wij mogelijk iets dat overmatig lokaal te krijgen is, kunnen gebruiken als filter”, vertelde student Sephia Djasiman de aanwezigen tijdens de presentatie, die ze met medestudenten deed.
Aangezien er in Nickerie padiekaf in overvloed is, besloten de studenten te bekijken of dit geschikt is als filter. Het kaf is eerst in een oven van driehonderd graden verkoold en als vervanging voor de gegranuleerde actieve kool gebruikt.
Testen
Om de effectiviteit van het ‘nieuwe product’ te kunnen bepalen, zijn er voor het filtratiesysteem ook labtesten uitgevoerd op kleur, zuurgraad en troebelheid van het water. “Met behulp van deze gegevens hebben wij kunnen bepalen hoe goed het verkoolde padiekaf filtratiesysteem werkt en gebleken is dat de meetresultaten liggen onder de maximale grenzen van de standaarden van de Wereldgezondheidsorganisatie”, zegt Adjodhia.
Hoewel is komen vast te staan dat met het systeem vervuild water kan worden gezuiverd, moet volgens hem eerst nog meer labonderzoek worden verricht om vast te stellen of er geen pathogene stoffen (biologische ziekteverwekkers) in voorkomen om het als gezond drinkwater te kunnen gebruiken. Om de kwaliteit en effectiviteit van het systeem te kunnen garanderen moet er ook een terugspoel filtersysteem worden ingebouwd. “Met dit onderzoek hopen wij het bewustzijn bij eenieder op te wekken over de waarde van water en de noodzaak van duurzaam gebruik. Bachelor- en andere masterstudenten kunnen hieruit leren dat er voldoende onderzoek kan worden gedaan op dit gebied”, aldus Adjodhia.
Door dit zelf ontwikkelde systeem hebben de studenten bijgedragen aan nummer zes van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen: ‘Verzeker toegang tot duurzaam beheer van water en sanitatie voor iedereen’.