‘DE MENNONIETEN KOMEN eraan!’ Dit nieuws houdt de gemoederen in de samenleving al weken bezig. Leden van deze nogal zonderlinge geloofsgemeenschap willen zich in Suriname vestigen en een agrarische kolonie opzetten.
Vooral in De Nationale Assemblee maakt men zich grote zorgen. Uit de reacties van sommige politici – die soms niet eens de naam ‘Mennonieten’ naar behoren kunnen uitspreken – blijkt wel dat er sprake is van veel onwetendheid die is gebaseerd op – soms – moeilijk verifieerbare informatie die op internet te vinden is.
“Het is inderdaad zo dat de Mennonieten hun handen uit de mouwen steken en hebben bewezen met succes nieuwe kolonies te kunnen opbouwen. Maar de vraag is tegen welke prijs”
In andere landen in de regio, zoals Bolivia, Paraguay, Argentinië, Mexico en Belize, zouden de leden van deze geloofsgenootschap op handen worden gedragen. Dit vanwege de bijdrage die zij leveren aan de economie, productie van voedsel en aan de sociale ontwikkeling. Althans, dat zegt de Nederlander Ruud Soeverein, die al jaren in Suriname woont en schijnbaar de woordvoerder van de gelovigen is.
Het is inderdaad zo dat de Mennonieten hun handen uit de mouwen steken en hebben bewezen met succes nieuwe kolonies te kunnen opbouwen. Maar de vraag is tegen welke prijs? In veel landen worden ze namelijk beticht van het hebben van weinig respect voor de natuur, waardoor conflicten met de lokale bevolking ontstaan.
Ook zijn er verhalen over Mennonitische gemeenschappen waar vrouwen en meisjes zijn verkracht. Dat was volgens de mannen van die gemeenschap het werk van geesten en demonen, als straf voor gepleegde zonden. Ongetwijfeld zijn dit negatieve uitschieters, want in het merendeel van de honderden kolonies in de wereld gebeuren dergelijke dingen niet.
Maar het zal moeilijk zijn voor de sceptische Surinamers om de nieuwkomers op voorhand met open armen te ontvangen. Het is vooral de geheimzinnigheid waarmee hun komst wordt omgeven die voor weerstand zorgt. De regering blijkt al twee jaar in het diepste geheim met ze in gesprek te zijn. Ze hebben hun oog laten vallen op zo’n 226.000 hectare grond, waarop ze de nieuwe kolonie willen stichten en zich met agrarische activiteiten gaan bezighouden. Dat schrijven ze tenminste in hun eigen uitgave, Die Mennonitische Post.
President Chandrikapersad Santokhi heeft dinsdag in De Nationale Assemblee verzekerd dat de Mennonieten geen grond van de staat zullen krijgen. Maar hij zei niet hoe ze dan wel aan grond kunnen komen en waar in Suriname dat zal zijn. Hij deelde verder mee dat er een verzoek is binnengekomen om Mennonieten toe te laten in het land, die zich zullen bezighouden met de agrarische productie. Dat klinkt ongetwijfeld als muziek in de oren van de regering, die de productie ondanks alle goede voornemens maar niet weet op te voeren.
Santokhi kondigde aan dat er weer een clusterteam van ministers zal worden samengesteld dat het pilotproject van de kolonisten, waarbij vijftig families worden toegelaten, moet monitoren. “Alle wettelijke bepalingen zijn ook op hen van toepassing”, probeerde hij critici gerust te stellen. Ze komen volgens hem ook niet in aanmerking voor grond die toebehoort aan in stamverband levende gemeenschappen. Want op nieuwe conflicten zit de regering niet te wachten.
Maar het is wel zaak dat de ware bedoelingen van de doopsgezinden grondig worden uitgezocht en of ze in de toekomst geen problemen kunnen veroorzaken die voor spanningen in het land zullen zorgen. Hopelijk gebeurt dat uitzoeken beter dan in het verleden, want in bijvoorbeeld de kwestie-HPSG zijn de clusterministers pijnlijk tekortgeschoten, met alle gevolgen van dien.
