door Valerie Fris
PARAMARIBO — De teelt van mais komt gestaag opgang in Suriname. Minister Parmanand Sewdien van Landbouw, Veeteelt en Visserij verduidelijkt dat er een bepaalde landbouwkundige procedure moet worden gevolgd. “Men denkt dat je gewoon zaad kan zaaien en dan heb je productie, maar zo werkt dat niet”, onderstreept de bewindsman.
Hij legt uit dat er eerst moet worden geïdentificeerd waar er grote lappen grond zijn daarvoor. Vervolgens moeten die gereed worden gemaakt worden voor beplanting. Het is ook belangrijk om te weten welk soort zaad geschikt is voor productie. “Een bekend bedrijf heeft een eerste inzaai gehad te Tibiti waarbij tachtig hectare aan mais volledig is aangevreten door insecten”, onthult Sewdien.
“Zodra men iets leest van Guyana wil men dat ook voor Suriname, maar Guyana heeft dat kapitaal en kan het zich permitteren”
Afgelopen seizoen heeft het bedrijf het weer geprobeerd, maar dan op Saramacca. “Daar is het redelijk goed gegaan”, vertelt Sewdien. Het bedrijf gaat terug naar het Tibitigebied, waar de aanplant is mislukt, en zal met ander zaad opnieuw proberen tot het succesvol is. De minister benadrukt dat de bodemcondities optimaal behoren te zijn, vandaar dat er wat tijd in gaat zitten.
Voorwerk
Daarnaast moet het zaad dat wordt gebruikt, volgens hem eerst op kleine schaal worden uitgeprobeerd, zodat men kan weten welke geschikt is voor verdere productie. Maar er moet ook een bodemanalyse worden gemaakt en een ontwateringsplan om een optimale opbrengst te hebben.
Suriname heeft sinds de jaren zestig proeftuinen in het hele land. Dat is voor de minister het bewijs dat het voorwerk wordt gedaan. “Ook de rijstteelt is niet binnen één dag ontwikkeld.”
Manke vergelijking
Omdat de maisteelt in buurland Guyana floreert, is de opvatting van enkelen dat Suriname ook meer mais zou moeten planten. “Zodra men iets leest van Guyana wil men dat ook voor Suriname, maar Guyana heeft dat kapitaal en kan het zich permitteren. Wij hebben een rustigere benadering”, verdedigt Sewdien de ’trage’ aanpak in eigen land.
Hij wijst er daarnaast op dat het buurland een andere aanpak heeft. “De landbouwer krijgt grond van de regering, maar alle risico’s zijn voor hem. Daarom zijn een paar landbouwbedrijven helaas over de kop gegaan in dat land”, vertelt de bewindsman.