Een aanzienlijk aantal leerkrachten uit het binnenland heeft hun weg naar Paramaribo gevonden vanwege een gebrek aan schoon drinkwater. Ogilvy Fernand, de voorzitter van het Platform Leerkrachten Binnenland en tevens schoolleider van de school in Semoisie, vertelde aan de Suriname Herald dat de leerkrachten afgelopen vrijdag naar Paramaribo zijn vertrokken.

“We kunnen simpelweg niet in dat gebied blijven en hadden geen andere optie dan de schooldeuren te sluiten,” merkte de voorzitter op. Door de voortdurende zon hebben ze te maken met tekorten aan water en kunnen ze de waterreservoirs niet bijvullen.

Het gaat om de scholen in het Boven-Suriname gebied, waaronder de dorpen Semoisie, Jaw Jaw en Godo. Ook de leerkrachten van VOJ Nieuw-Aurora en Langatabiki zijn vertrokken naar de stad. Fernand vertelt dat het niet alleen om het watertekort gaat, maar ook om andere problemen.

Vanwege de lage waterstand varen de boten niet, waardoor zij geen boodschappen vanuit de stad kunnen krijgen. Leerkrachten zijn nu ook ziek door het drinken van het water uit de rivier. Er zijn onderwijsgevenden die nog steeds geen gasflessen kunnen vullen en zonder zitten.

De meeste mensen hebben inkopen gedaan voor een maand, in de verwachting dat ze tegen die tijd boodschappen kunnen laten halen. Maar als dit niet meer kan, kunnen wij het niet overleven. Een van de redenen waarom de school in Semoisie niet kan functioneren, geeft de schoolleider aan.

Ook geeft ze aan dat er geen vervoer was ingezet vanuit het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (minOWC) om af te reizen naar Paramaribo. “We hebben zelf betaald om naar Paramaribo te komen. We kunnen niet zonder water daar zitten. We hebben de districtscommissaris van Sipalwini, Frits Dinge, om hulp gevraagd maar die stuurde ons om water uit de rivier te nemen en dat te koken om te drinken,” geeft de voorzitter van het Platform aan.

In het Marowijnegebied houden de leerkrachten het nog even vol, omdat het de afgelopen dagen een beetje had geregend en ze daardoor water konden opvangen. Maar hoelang dit nog gaat aanhouden, weten zij niet. “We kijken hoelang we dit water kunnen gebruiken. Het heeft maar een dag geregend en dat was niet veel. Als het niet meer heeft geregend, gaan we ook naar de stad. Het is lastig om te leven zonder water,” zegt Syantallie Seedo, schoolleider van OS Manlobi.

Zij legt uit dat veel dorpen niet aangesloten zijn op het waternetwerk en dat ze geen water uit de kraan krijgen, en dus afhankelijk zijn van regenwater. Er zijn goudvelden dichtbij het dorp Manlobi en het water in de rivier is vies en kan niet gebruikt worden.

De meeste plaatsen waar de onderwijzers te werk zijn gesteld in het binnenland zijn afhankelijk van regenwater. Met het sluiten van de scholen zullen de leerlingen een achterstand hebben in de leerstof, maar wij kunnen er niets aan doen omdat dit een overmachtssituatie is, voegt de voorzitter van het Platform eraan toe.

Patricia Daniël, coördinator van het Onderwijs Binnenland, was niet bereikbaar voor een reactie.