De leerkrachten van de Katholieke Onderwijzersbond (KOB) blijven maandag thuis. Ze kunnen niet verder met een karig loon, omdat zij daarmee niet kunnen voorzien in hun dagelijks onderhoud. Tijdens een algemene ledenvergadering (ALV) hebben zij voorlopig een koopkrachtversterking en verruiming van de loonbelastingschijven geëist.
Op basis van de dagelijkse ontwikkelingen wordt het actiemodel bekendgemaakt. KOB benadrukt dat ze een verantwoordelijke organisatie is en de straat niet opgaat. Ze wil niet dat mensen hun moeten misbruiken om vernielingen aan te richten en te plunderen.
Voorzitter Bernice Barron vraagt begrip van de ouders, omdat de maat vol is.
De leerkrachten zien graag dat meer zaken aangepakt worden zoals de koers, benzineprijs, basisgoederen voor levensonderhoud, het beschikbaar stellen van schoolmaterialen, bus- en boottarieven, huurwoningen en de beschikbaarstelling van percelen voor leerkrachten. “Nu kunnen we echt niet meer toch wil de president onze koopkracht niet versterken”, merkt Barron op. De leerkrachten worden letterlijk kaalgeplukt.
Geen eten
Als kinderen de toekomst zijn moet dat ook blijken, want kinderen kunnen niet met een lege maag naar school worden gestuurd. Het kan niet zo zijn dat de leerkrachten les geven en de magen van de kinderen aan het knorren zijn, werd aangevoerd op de ALV.
Leerlingen gapen in de klas, omdat ze honger hebben. Leerkrachten moeten zichzelf verhongeren om kinderen te helpen en daarvoor krijgen ze een miezerig salaris. De situatie in het land baart de leerkrachten ook zorgen, want het is zo erg in de gezondheidszorg dat personen anderen met medicijnen moeten helpen.
Gebrek aan schoolmiddelen
Verschillende leerkrachten hebben aangegeven hoe ontevreden ze zijn over hun salarissen. Daarnaast moeten ze dagelijks naar school, terwijl er geen schoolmateriaal is om mee te werken. Er is geen schoolmeubilair, maar ze moeten elke dag lesvoorbereidingen maken. “Ik heb geen materiaal, ik heb geen meubilair, kinderen moeten op krukken zitten”, zegt een leerkracht.
Recht op een stuk grond
De KOB-voorzitter merkt op dat het bestuur nationaliteitsverklaringen van leden heeft ingediend, zodat zij ook in aanmerking kunnen komen voor een stuk perceel. Wanneer het bestuur navraag doet waarom de leerkrachten niet in aanmerking kunnen komen, wordt ze voorgehouden dat ze samen met een landmeter een grote lap grond moeten zoeken.
Barron verwijst naar de woorden die president Chan Santokhi aan het begin van zijn termijn uitsprak dat elke Surinamer recht heeft op een stuk grond. “Hij heeft niet gezegd dat elke Suriname zelf op zoek moet gaan naar grond en daarna moet gaan bedelen”, zegt ze fel.
Verre afstanden afleggen
Het is geen makkelijke taak, omdat leerkrachten op verschillende plekken wonen en in verschillende districten les geven. Er moeten overal genoeg leerkrachten zijn. Momenteel is er sprake van een tekort aan leerkrachten in Paramaribo-Noord en een overschot in Paramaribo-Zuid.
Leerkrachten van Paramaribo-Zuid moeten naar Noord om les te geven. Daarvoor ontvangen zij geen extra benzinetoelage. Integendeel moeten de leerkrachten dieper in de buidel tasten, alleen om de school te bereiken.
De leerkrachten geven dagelijks veel geld uit om lange afstanden af te leggen om les te geven omdat ze willen werken, merkt de KOB-voorzitter op. Ook werd er stilgestaan bij het feit dat leerkrachten uit het onderwijs stappen.