PRESIDENT CHANDRIKAPERSAD SANTOKHI zal vrijdag tijdens een buitengewone openbare vergadering de begroting over 2024 indienen bij De Nationale Assemblée. Traditiegetrouw zal hij ook zijn jaarrede uitspreken, waarbij hij de voorgenomen plannen van zijn regering voor het komende jaar uit de doeken zal doen.

Er bestaat in de samenleving maar weinig vertrouwen dat zijn toespraak verrassingen zal bevatten; het is eerder traditie dat presidenten zaken die al in vorige jaarredes zijn uitgesproken min of meer herhalen, alleen verpakt in een nieuw jasje.

Ongetwijfeld zal hij vooral stil willen blijven staan bij de goednieuwsberichten die hij in de afgelopen weken ontvangen heeft: dat TotalEnergies heeft gezegd dat het er naar uitziet dat in 2028 wordt begonnen met de oliewinning voor de kust en dat het Internationaal Monetair Fonds (IMF) zich zeer positief heeft uitgelaten over Suriname.

Maar hij kan daar niet te lang bij stilstaan, want het overgrote deel van de bevolking heeft daar nu nog niets aan en lijdt nog altijd onder de zware lasten die deze regering op ze heeft gelegd. Daar komen volgende week nog enorme lastenverzwaringen bij door de aanpassing van de Belasting Toegevoegde Waarde (BTW), waar ook een deel van de vakbeweging fel tegen gekant is en acties niet uitsluit als deze verhogingen niet worden teruggedraaid. Ook de fors toegenomen schulden -terwijl er nagenoeg niets is afgelost- vragen om een toelichting van de president.

Het is leuk dat de regering via de CDS heeft gezegd dat de begroting voor 2024 door de regeringsraad is goedgekeurd en dat daarin wordt voorspeld dat het begrotingstekort 4,3 procent zal zijn en de inflatie zal dalen naar twintig procent -tegen ruim vijftig procent die voor dit jaar wordt verwacht. Maar het is uiteindelijk De Nationale Assemblee die de begroting zal moeten beoordelen en goedkeuren.

Santokhi probeerde maandag tijdens een bijeenkomst met de coalitiepartners al een tipje van de sluier op te lichten over wat zijn plannen voor het laatste jaar voor de verkiezingen zijn. Al kwam hij niet verder dan wat algemeenheden zoals ‘resultaatgericht beleid, met strakke aansturing en betrokkenheid van zowel de samenleving als de private sector’.

Wat het volk vooral wil weten is wat de plannen zijn voor de verlate tweede helft waar zijn regering nu mee bezig is en die hij ruim twee maanden geleden al beloofde te delen met de samenleving. Overigens ook over of de nationale dialoog nog doorgaat, wordt van Santokhi een uitspraak verwacht.

Het is te hopen dat het staatshoofd met zijn beide benen op de grond blijft staan en realistische plannen presenteert. En vooral voor de uitvoering van populistische projecten op voorhand geen voorschotten uit de olieopbrengsten gaat gebruiken, in de hoop daar garen bij te spinnen voor een eventuele herverkiezing. Daar koopt de reeds uitgemergelde bevolking helemaal niets voor, dus het is aan de DNA om daar desnoods een stokje voor te steken.