“Mijn zoon zegt dat hij door een man en een vrouw werd gedragen in het bos”, laat de moeder van de achtjarige, Imarcio Afie. “De man wilde hem snel loslaten, maar de vrouw wilde niet dat hij snel weg moest,” zegt de moeder van Imarcio, Ivonne Afie, in gesprek met Suriname Herald.

Imarcio, ook bekend als ‘Tempico’, heeft me verteld: “Dat na tu sma be tjar en in a busi. Wan man anga wan oeman.” De man wilde hem snel loslaten zodat hij weer snel naar huis kon, maar de vrouw wilde hem niet loslaten. “Elke keer dat ik hem vraag wat hij allemaal in het bos heeft gedaan, krijg ik hetzelfde antwoord. Ik vraag het hem nu niet meer. Ik ben heel erg verdrietig. Wanneer mijn kleine ‘Tempi’ de dingen aan mij vertelt, krijg ik tranen in de ogen,” zegt moeder Afie.

Mijn zoon heeft dagenlang niet gegeten. Volgens zijn verhaal at hij al die dagen fruit. Hij dronk alleen water uit de kreken die hij tegenkwam. Wat hij aan mij heeft verteld, is dat hij onder bomen sliep bij de stammen die hij tegenkwam. Ze voegt aan het verhaal toe dat ze nooit de hoop had opgegeven toen haar zoon in het bos verdwaald was. Het gevoel dat ik steeds had, is dat mijn zoon het goedmaakte in het bos en dat hij naar huis zou terugkeren.

Verder heeft Tempi aan ons verteld dat hij niets is tegengekomen zoals slangen of tijgers in het bos. Hij zei ook dat hij niets hoorde en geen mensen zag die hem al die dagen zochten in het bos. Hij hoorde ook geen geluiden van buiten, niets en nogmaals niets. Ook het vele geroep van de mensen hoorde hij niet, terwijl hij niet zo ver van huis was zoals men dacht, voegt de moeder toe aan het verhaal. Hij was in het grote bos hierachter ons dorp. Het dorp waar Afie woont heet San Saini in het Lawagebied nabij Stoelmanseiland.

Imarcio is ruim 14 dagen verdwaald geweest in het bos in het Lawagebied. Hij rende het bos in uit angst voor de Franse politie tijdens een operatie op het illegale goudveld van zijn oom Raymon Afi. Tempico heeft de weg naar huis zelf teruggevonden. “Waar mijn broer werkte, is niet ver van ons dorp. Het is op loopafstand en mijn zoon was niet gaan werken. Het is mijn broertje en de kinderen die gewend zijn om bij hem te gaan. Ze kennen ook de paden om terug te lopen naar huis of wanneer ze naar Gran Santi willen lopen, kennen ze ook dat pad, maar die dag ging het gewoon mis. Gran Santi is een Franse nederzetting aan de Lawa.

Afie laat weten dat haar zoon drie dagen in het Diakonessenhuis heeft gelegen en nu thuis is. Hij gaat niet terug naar het binnenland. Tempico zal voorlopig met zijn vader in Paramaribo verblijven. “Ik ben bang en uit vrees wil ik niet dat hij terugkeert. Hij maakt het nu heel goed en eet ook goed,” merkt ze op.

Moeder Ivonne bedankt de gemeenschap die op welke manier dan ook heeft bijgedragen aan de zoektocht naar Imarcio. Ook bedankt ze voor de ondersteuning die ze heeft ontvangen in de afgelopen periode.

Manschappen van het Nationaal Leger vertrokken samen met de organisatie Social Army naar Stoelmanseiland om te helpen bij de zoekactie. Dit kwam echter niet van de grond omdat de Franse politie geen medewerking verleende aan het Nationaal Leger om het Franse grondgebied te betreden. Uiteindelijk was Imarcio na twee weken weer terecht.