Enige tijd geleden ontstond er veel rumoer rond het besluit van de Nederlandse Regering om “staatsgevoelige archieven” voor maar liefst 60 jaar als gesloten en opgeborgen te verklaren. Ook de 2e Kamer der Staten Generaal van dat land ging daar om haar moverende reden voetstoots mee akkoord.
Vervolgens brak er in Suriname maar ook onder Nederlanders van Surinaamse afkomst in de diaspora omtrent de inhoud van die archieven een ware speculatie-storm los. De focus was daarbij gericht op de gebeurtenissen rond 25 februari 1980. Nederland lachtte daarbij in haar vuist die met bloed bevlekt is. Immers, de archieven handelen namelijk niet over de Staatsgreep van 25 februari 1980, maar over zaken die langere tijd daarna hebben gespeeld en voor Suriname een traumatisch karakter hebben. Dat de dossiers over de Staatsgreep van 25 februari 1980 en alles wat daarmee samenhangt niet langer bestaan, leert het volgende citaat uit een protestnota van 2005, die de inmenging in binnenlandse aangelegenheden van Suriname door Nederland en de Verenigde Staten van Amerika blootlegde.
“Op 5 december 1997 bericht VPRO-Radio dat enkele ex-medewerkers van de wegens corruptie opgeheven Militaire Inlichtingen Dienst (M.I.D.) “per toeval” het hele archief van dit orgaan heeft vernietigd. In dit archief – zo vermeldt VPRO expliciet – lagen ook alle gegevens met betrekking tot de betrokkenheid van Nederland bij de militaire coup in 1980 in Suriname opgeslagen. Tegelijkertijd zijn ook alle data over de pogingen van Nederland de heer Bouterse van het politieke toneel te doen verdwijnen in de snippermachine belandt. Een functionaris verklaarde naar aanleiding van deze gebeurtenis, dat hiermee ook de kans verkeken is de historische rol van Nederland bij de politieke ontwikkelingen in Suriname te onderzoeken en de schuldigen aan te wijzen.
De politieke en militaire opdrachtgevers van kolonel Valk, militair attaché bij de Nederlandse Ambassade in Paramaribo tijdens de coup in 1980, kunnen zich rustig op één oor leggen en verder buiten schot blijven. Tevens wordt met dit “bedrijfsongeval” het Openbaar Ministerie de mogelijkheid onthouden te onderzoeken op welke wijze Nederlandse inlichtingen- en veiligheidsdiensten te werk zijn gegaan bij de ondermijning van het staatsbestuur in Suriname en haar politieke instituties.”
Uit deze verhandeling blijkt hoezeer Surinamers met betrekking tot de inhoud van de “verdonkermaande” archieven op een verkeerd been zijn gezet en hoe processen in Suriname vanuit dwaalsporen rijdend op o.a. juridische scheve trajecten zijn beland. Laat het voor de goede verstaander duidelijk zijn, Suriname heeft er alle belang bij dat de inhoud van de “verdonkermaande” archieven op de meest korte termijn openbaar worden gemaakt. Immers, ook die openbaarmaking zal een wezenlijke bijdrage leveren aan de algehele verzoening en totale vrede in de soeuvereine Republiek Suriname. Het is aan de huidige Regering van Suriname om internationale stappen te zetten, teneinde deze materie uit te duisternis te krijgen en het eerlijk licht te laten schijnen over de kwalijke rol die Nederland gedurende langer dan 3 eeuwen in Suriname speelt.
Ceuta, 9 juli 2012
Roy Raymond de Miranda
In de rubriek ‘Ingezonden’ stelt GFC Nieuws een ieder in de gelegenheid om een eigen mening of visie te geven op alle actuele ontwikkelingen en/of relevante onderwerpen. Stukken die geplaatst worden komen niet noodzakelijkerwijs overeen met de visie en/of de mening van de redactie. De redactie heeft het recht om de stukken wel of niet te plaatsen, in te korten of te redigeren, zonder de mening en/of visie van de inzender aan te tasten. Er worden alleen stukken geplaatst die behoudens een ieders verantwoordelijkheid voldoen aan wat gesteld wordt in de Surinaamse wetgeving.