PARAMARIBO, 18 mei – De positieve rapportage van het IMF over Suriname heeft een keerzijde. Dit zegt vakbondsleider Robby Berenstein. Suriname mag het dan prima doen wat de economie betreft, sociaal gaat het veel minder. Aan het bestaansniveau van arbeiders en andere groepen zou het Surinaamse succesverhaal niet af te lezen zijn. Veel basisvoorzieningen ontbreken eenvoudigweg.

Voorbeelden zijn een minimumloon, een sociaal zekerheidsstelsel en een algemene ziektekostenregeling. “Het IMF is daar niet in geïnteresseerd. Alles moet macro-economisch kloppen en wat de gevolgen zijn, maakt hen niet uit”, zegt Berenstein tegenover de Ware Tijd. Suriname behoort aldus tot de besten van de klas. Begrotingsdiscipline, economische groei, het krijgt allemaal een voldoende. De enige donkere wolk betreft juist de arbeiders.

Volgens het IMF moeten die de nodige bescheidenheid aan de dag leggen. Looneisen kunnen inflatie aanwakkeren en dan verbleken zelfs de mooiste vooruitzichten. De vakbeweging denkt er het hare van. Werkgevers zouden wel eens op ideeën gebracht kunnen worden. “Een advies is slechts een advies en we willen niet dat dit als onderhandelingsinstrument wordt gebruikt. Waar de groei structureel is, zal de werknemer gepast beloond moeten worden”, aldus Berenstein.