Kippie, een nieuw merk in Suriname geproduceerde kip, zou hét betaalbare alternatief moeten worden voor het alsmaar duurder wordende stuk vlees dat vrijwel elke Surinamer graag op zijn bord heeft. Het project, een initiatief van de eigenaar van ‘De Doksenclub’ gefinancierd door Kirpalani’s, heeft ruim vijf jaar later bij wijze van spreken niet één kippenboutje geproduceerd. De zakenpartners raakten met elkaar gebrouilleerd en rechtszaak op rechtszaak volgde. Daarnaast heeft Kirpalani een strafklacht ingediend tegen de eigenaren van ‘De Doksenclub’ waar het Openbaar Ministerie geruime tijd mee bezig is en vorderingen maakt. In een serie artikelen leest u de feiten op een rij. In deze editie deel 9.
Tekst en beeld Ivan Cairo
Ruim vijftien jaar geleden vestigde Gerard van den Bergh zich samen met zijn vrouw Asha Badal in Suriname om te genieten van zijn pensioen. Aan de Libanonweg te Lelydorp bouwde hij een comfortabele woning, maar al gauw na de voltooiing zocht hij iets anders om zich mee bezig te houden. De ondernemer in ruste begon als tijdverdrijf op kleine schaal doksen te kweken en haalde uit Europa broedeieren.
Na enkele jaren was die hobby uitgegroeid tot een heuse en professionele business en lagen keurig verpakte diepgevroren doksen in talrijke supermarkten in het land. Ambitieus als hij was, richtte Van den Bergh zijn blikken op de Caricom-markt, te beginnen bij Trinidad en Tobago. Het werd een jarenlange strijd omdat de regering van het tweeling eiland barrières opwierp om doksenvlees uit Suriname buiten de deur te houden.
“Wat moest ik doen? Ik zat al zes maanden zonder inkomen. Ik had gewoon geen dubbeltje meer”
Gerard van den Bergh
Opeenvolgende regeringen brachten de inspanningen van De Doksenclub om te exporteren naar de regio op het hoogste politieke niveau naar de Caricom. Uiteindelijk kreeg De Doksenclub vergunning voor import op Trinidad en Tobago en andere lidlanden van het blok. Maar dat succes was van korte duur. Door de economische malaise in Suriname raakte de bedrijfsvoering bij De Doksenclub in problemen.
Door de stijgende productiekosten ging ook de prijs van doksenvlees omhoog, waardoor dit te duur werd voor de doorsnee consument en als gevolg daarvan de afzet en omzet omlaag gingen. Vanwege de toen uitzichtloze economische situatie werd besloten de verlieslatende productie van doksen te stoppen en over te stappen naar het op grote schaal produceren van kip. Het Kippie-pluimveeproject was geboren.
Verduistering
Van den Bergh stelt dat hij niet één cent uit de leningen van Kirpalani’s achterover heeft gedrukt, maar alles heeft gestoken in het Kippie-project waarmee De Doksenclub was belast. Hij ontkent ook de beweerde verduistering. Verwijzend naar het rapport van Ernst & Young voert hij aan dat mede vanwege het feit dat de verduistering niet was aangetoond de kortgedingrechter de veiling van zijn bedrijf, waartoe Kirpalani’s had besloten, heeft gestuit. Het was volgens hem de schuld van Kirpalani zelf dat er geen boekencontrole heeft kunnen plaatsvinden. “Hij moet maar een keer ophouden om mij in een kwaad daglicht te stellen”, aldus Van den Bergh.
Volgens hem is er geen drupje bewijs dat hij geld heeft gestolen. Alle inkomsten uit de verkoop van doksenvlees werden teruggestort in het bedrijf, waardoor de taxatiewaarde elk jaar steeg. “Ik heb gewoon nooit aan mezelf gedacht. We hebben nooit geld uit het bedrijf getrokken. Mijn accountant vroeg hoe het kan dat ik leef van maar een paar duizend per maand. Het enige wat wij deden is, als ik uit ging eten, is dat ik dat op de zaak boekte, maar wij waren nooit big spenders. Wij gingen niet op vakantie. Ik had destijds geen dure auto”, aldus de ondernemer. Hij blijft erbij dat de voormalige zakenpartner blijft roepen dat hij geld achterover heeft gedrukt, maar dat niet kan bewijzen.
Faillissement
Ook het feit dat hij in Nederland in staat van faillissement was verklaard, wordt volgens Van den Bergh door Kirpalani misbruikt om hem een hak te zetten. Dat dit ook via de Surinaamse media bekend is geworden, vindt de pluimveeboer niet prettig. “Ik heb een probleem in Nederland gehad en terwijl ik in Suriname zat, is dat doorgelopen. Na de opheffing van het faillissement is de rechtszaak in Nederland weer doorgegaan. Die loopt nu nog bij het Hof van Justitie in Nederland. Ik heb een claim bij iemand voor heel veel geld”, vertelt Van den Bergh.
Met zijn faillissement had De Doksenclub niks te maken. “Het bedrijf heeft vanaf het begin in 2018 op naam gestaan van mijn partner. Het is nooit van mij geweest.” Wel geeft hij toe de gesprekspartner te zijn geweest. “Maar uiteindelijk moest mevrouw Badal de contracten tekenen en dat wist Kirpalani dondersgoed. Want, die zei altijd: ‘Ik wil dat Asha erbij is’ en Asha moest naar de notaris komen, ik niet. Ik heb op geen enkel document getekend”, aldus de ondernemer.
Kirpalani moet niet zeuren, meent de pluimveeboer, omdat die vanaf het begin wist dat de bedrijven niet op naam van hem stonden. “We hebben daar niet geheimzinnig over gedaan. Vanaf dag één wist hij dat Asha Badal de eigenaresse is die is ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Dan moet hij na drie jaar niet gaan zeuren.”
Kirpalani had, voordat de samenwerkingsovereenkomst was gesloten, moeten hebben gevraagd hoe de vork in de steel zat, vindt van Den Bergh. Dan zou hij wel over zijn faillissement hebben verteld. “Ik heb hem gezegd ‘ik heb een privé akkefietje in Nederland’. Punt! Dan had hij de zaak toch afgeblazen?” Echter, uit onderzoek van de stukken blijkt wel dat Van den Bergh twee overeenkomsten heeft getekend met Kirpalani, terwijl hij failliet was. Het is duidelijk dat hij in deze niet de waarheid vertelt.
“Ik herhaal dat Badal en Van den Bergh notoire oplichters zijn die geen enkele deskundigheid van kip hebben”
Kirpalani’s-onderdirecteur Eugène Diran
Overval
Dat de verkoop van zijn bedrijf aan Kirpalani is afgeketst nadat partijen niet meer met elkaar door één deur konden, schuift Van den Bergh ook volledig in de schoenen van de voormalige zakenpartner. Kirpalani zou het onderste uit de kan willen halen, waardoor de verkoopdeal niet is doorgegaan.
Ook zou hij niet hebben meegewerkt aan een mogelijke afkoop van de schuld door een derde partij, SEAF. “Hij wilde gewoon niet praten. Hij kon z’n geld krijgen, maar hij wilde het bedrijf. En toen heb ik gezegd ‘nou, ik ga weg uit Suriname. Zoek het maar uit. En toen had hij niks. En als hij gaat winnen in die rechtszaak – wat ik niet denk – dan heeft hij 23 hectare grond en dat kan hij met een paar brushcutters meenemen.”
Volgens de ondernemer heeft zich ook een incident voorgedaan die bij hem veel vraagtekens heeft opgeroepen. Hij geeft aan dat, als onderdeel van het contract van 2018, hij een levensverzekering zou moeten sluiten met als eerste begunstigde Kirpalani’s NV, die de lening had verstrekt. Echter, de verzekering werd niet afgesloten en uiteindelijk liep de samenwerking met de financier in 2019 spaak. Tot zijn verbazing betaalde Kirpalani in augustus dat jaar, nadat die de samenwerking al had opgezegd, ‘out of the blue’ de verzekeringspremie.
Begin 2020 werd een overval op zijn woning gepleegd, waarbij tussen Van den Bergh en de overvallers een schotenwisseling heeft plaatsgevonden. De ondernemer zegt door de deur van zijn slaapkamer 27 kogels te hebben afgevuurd. “Mijn deur was een gatenkaas.”
Daags daarna zouden twee mannen met schotverwondingen zich bij een ziekenhuis in Frans-Guyana hebben gemeld. Ze werden naderhand aan de Surinaamse politie overgedragen, maar het onderzoek liep op niets uit. De politie heeft Van den Bergh gezegd dat de mannen zich hebben beroepen op hun zwijgrecht, waardoor de zaak niet verder is onderzocht. Op de Zwampweg zou ook een man met een fataal schotwond in het hoofd zijn aangetroffen. De ondernemer is ervan overtuigd dat het één van de drie overvallers is die zijn huis was binnengedrongen.
Bij de politie zou hij hebben aangegeven dat Kirpalani uit het niets een levensverzekering ten aanzien van hem zou hebben betaald, wat hij, gezien de verstoorde relatie tussen hen, zeer vreemd vond. De politie heeft, aldus Van den Bergh, niet onderzocht of er een verband bestond tussen die twee zaken.
Vonnis genegeerd
Tegen de Ware Tijd zegt hij dat toen de bedrijfsvoering, na de breuk met Kirpalani, volledig vastliep hij de roerende goederen en equipment van het Kippie-project heeft verkocht. “Wat moest ik doen? Ik zat al zes maanden zonder inkomen. Ik had gewoon geen dubbeltje meer. We konden het personeel en de stroom niet betalen. We lagen helemaal stil. We konden niets doen.”
Nadat afspraken met SEAF niet zijn doorgegaan, werd besloten tot verkoop. “Toen heb ik besloten ‘wat ik kan verkopen, ga ik verkopen’”, aldus de ondernemer. Met de opbrengst werden onder meer salarissen van de medewerkers betaald. “Kirpalani heeft me bewust kapotgemaakt. Hij wilde kopen voor een habbekrats en dat is fout gegaan.”
Kirpalani zegt hierop dat het verkopen van het equipment nimmer mocht plaatsvinden. “Van den Bergh heeft de machines en equipment weggehaald en bij het onderzoek van Ernst & Young verklaard dat alles in Commewijne was opgeslagen, omdat de vloer moest worden gerepareerd. Badal en Van den Bergh handelen hiermee regelrecht in strijd met een vonnis van de rechter waarin is bepaald dat Van den Bergh de equipment moet afstaan aan Kirpalani”, aldus onderdirecteur Eugène Diran van Kirpalani. Van den Bergh beweert dat Kirpalani alles “voor een appel en een ei wilde kopen en mij met niks wilde weg sturen”.
De ondernemer stelt verder dat, enkele maanden nadat de samenwerking met Kirpalani stopte, het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij (LVV) geen vergunning meer gaf voor de import van pluimveevoer. Ook de Deviezencommissie gaf daarna geen toestemming meer om contant geld naar Nederland te vervoeren.
Volgens de zakenman had de voormalige partner zoveel invloed en macht dat hij regeringsleden, onder wie de minister van LVV, naar zijn hand kon zetten, waardoor instructies van president Santokhi niet werden uitgevoerd. “Kirpalani zat erachter hoewel ik dat niet kan aantonen”, zegt hij. Volgens Van den Bergh werden instructies van toenmalig president Bouterse stipt opgevolgd door diens vicepresident Ashwin Adhin en de districtscommissarissen. “Iedereen knipte als een knipmes. Nu worden schriftelijke instructies van de president gewoon genegeerd.”
Van den Bergh zegt over informatie te beschikken dat hij van alle kanten werd tegengewerkt omdat vermoedelijke belanghebbenden in de kipsector hem geen succes gunden. “Het plan dat wij hadden was een goed plan. Wij hebben uit diverse bronnen gehoord: ‘het project was te groot, het werd niet gegund aan die bakra. Dat moest van een Surinamer zijn en niet van een bakra’“.
Onderdirecteur Diran geeft tot slot aan dat er geen Kippie-project is, geen verklaring waar de 3,7 miljoen US dollar is, de machines zijn verkocht en dat Van den Bergh en Badal met de noorderzon zijn vertrokken. “Ik herhaal dat Badal en Van den Bergh notoire oplichters zijn die geen enkele deskundigheid van kip hebben. Van den Bergh was compleet failliet in Nederland en is volgens recent ontvangen berichten ook uit Costa Rica gevlucht. Wij wachten rustig het onderzoek van de door ons ingediende stafklacht af.”
