Tekst en beeld Jason Pinas

PARAMARIBO — Vertegenwoordigers van een aantal rampenorganisaties in de Caribische regio hebben tijdens de  veertiende vergadering van de Technische Adviescommissie (TAC) van het Caribbean Disaster Emergency Management Agency (CDEMA) diepgaande gesprekken gevoerd over uiteenlopende onderwerpen die te maken hebben met veiligheid en rampenbeheersing. De meeting werd vrijdag afgesloten na een veldbezoek aan Weg naar Zee.

De voorstellen en adviezen die uit deze gesprekken rollen moeten onder meer dienen als leidraad voor rampenbeheersing in Suriname en de rest van de regio en zullen aan de overheden van alle Caribische landen worden overhandigd. De hoop is volgens Jerry Slijngard van het Nationaal Coördinatiecentrum voor Rampenbeheersing (NCCR) dat deze aanbevelingen ook zullen worden gevolgd en ondersteund door de regeringen. “Het geven van technische adviezen zonder de nodige inzet van de regering zal eigenlijk niets opleveren”, benadrukt hij tegenover de Ware Tijd.

Saamhorigheid

Het functioneren van CDEMA binnen het geheel is één van de zaken die aan de orde is gekomen. Dit omdat er ook andere ‘spelers’ zijn die aan de slag willen gaan met rampenbeheersing in de regio. Als voorbeeld noemt Slijngard de Europese Unie, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten van Amerika. “Als we allemaal apart bezig zijn dan begrijp je dat er geen saamhorigheid zal zijn in de reactie die je kan geven”, verduidelijkt hij.

Verder zijn er een aantal gebieden geïdentificeerd waarmee vaak geen rekening wordt gehouden bij rampen. De continuïteit van bedrijfsactiviteiten is daar één van. Zo hebben ondernemers in Brokopondo bijvoorbeeld grote schade geleden tijdens de overstromingen van vorig jaar omdat er geen rekening is gehouden met ‘business continuity’.

Mogelijkheden

Daarnaast ontstaan er tijdens rampen ook mogelijkheden waarop lokale ondernemers zouden kunnen inspelen. Dat is volgens Slijngard zeker in Suriname het geval. “We hebben een groot tekort aan veldbedden en trampolines, maar er is geen enkel bedrijf in Suriname dat veldbedden, trampolines of tenten maakt. We moeten al deze zaken in het buitenland kopen. Is dat geen mogelijkheid voor Surinaamse ondernemers?”

Vandaar dat hij de voorzitter van de Kamer van Koophandel en Fabrieken ook heeft uitgenodigd om deel te nemen aan de vergadering. “Ik denk dat het belangrijk is om te weten dat we met ons allen een verantwoordelijkheid hebben. Zowel de regering als de gemeenschap”, vervolgt hij. Wanneer dat het geval is, denkt hij dat het land beter voorbereid zal zijn op rampen en de gevolgen die daarmee gepaard gaan.

Slijngard merkt op dat de uitdagingen waarmee Suriname worstelt in meerdere Caribische landen voorkomen. Vandaar dat de TAC-vergadering met beide handen is aangegrepen om orde op zaken te brengen. “Maar het succes van deze vergadering zal worden gemeten in hoe goed de regering gaat inspelen op de outcome van deze meeting”, aldus Slijngard.

Veldbezoek

Tegenover de Communicatiedienst Suriname (CDS) stelde Slijngard vrijdag dat er bij de afsluiting bewust is gekozen voor een veldbezoek aan het mangrove rehabilitatieproject van professor Sieuwnath Naipal. “Normaal zit je vijf dagen lang in een hotel of op een andere locatie over diverse technische onderwerpen te discussiëren. Ik heb geprobeerd om een andere draai eraan te geven.”

De participanten hebben tijdens dit veldbezoek de gelegenheid gekregen om enkele mangroveplantjes te planten onder toezicht van Naipal. “Veel participanten van de eilanden hebben de zee voor het eerst in deze staat gezien. Ze zijn blauw water gewend. Het is goed om inzicht te krijgen in de materie hoe kwetsbaar Suriname is als een land dat grenst aan de Atlantische Oceaan”, aldus Slijngard. De stijgende zeespiegel en hardnekkige vloedgolven zorgen voor steeds meer overlast.