Yellow Birds heeft de troon in de mannenhoofdklasse van de Surinaamse Volleybalbond na vijftien jaar weer bestegen. In de finale werd een clean sweep behaald op Livo. Het kampioenschap was overall het zevende voor de Gele Vogels. “Ik ben trots om dit na anderhalf jaar te realiseren”, zegt Fernando Rigters vol emotie tegen de Ware Tijd.

Tekst en beeld John Zaalman

In 2008 toen een eind werd gebracht aan dertien kampioenschappen op rij van Lyzecks, zat Rigters er als speler bij. “Ik was bijna vergeten hoe het aanvoelde om kampioen te worden. Tegen Lyzecks was ik zelf speler en nu met dit succes coach.” Het succes is volgens hem niet zonder slag of stoot geweest.

“Er zijn verschillende redenen geweest waarbij spelers, (onder wie aanvoerder Leonel Mahabali en Jabez Pross,red.) dit jaar wilden afhaken. Het zijn jonge spelers en mi tak’ nanga den man en het heeft zijn vruchten afgeworpen.” Voor de oefenmeester belangrijk dat het team bewezen heeft in staat te zijn alle uitspraken werkelijkheid te laten worden, zoals Play-off time is another time, ervaring en one team one dream. Het kampioenschap is het tweede binnen een jaar voor Rigters met dit team,

“Ik had het eerder gezegd dat ik nog nooit een serie had verloren van Livo en dat dit ook deze keer niet te verwachten was. We zijn ondanks het feit dat ik laat was, een team gebleven”

Roberto Joval

“want vorig jaar schreven we ook de Sufragu Cup op onze naam.” De Sufragu Cup oftewel Champions League is vorig jaar in het leven geroepen en is een evenement tussen mannen- en vrouwenteams uit Suriname en Frans-Guyana. “We gaan nu zien wat onze internationale meetpunten zijn.”

Cacso Spelen

Mahabali spreekt van een ‘geweldige prestatie’, waarmee het harde werken is beloond en zegt geen moment getwijfeld te hebben dat Yellow Birds kampioen zou worden. “Dat gevoel was er al vóór de game van woensdagavond, door geloof in elkaar te hebben.” Zijn ploeg heeft in de derde finalepartij alles op alles gezet om de titel te behalen. Het goed opgekomen publiek in de Ismay van Wilgen Sporthal genoot zienderogen van een enerverende ontmoeting.

Mahabali gaat zich nu richten op de nationale senioren mannenvolleybalselectie, die van 23 juni tot en met 8 juli in El Salvador zal deelnemen aan de Centraal-Amerikaanse en Caribische Spelen (Cacso). “Ik ga nu mijn krachten geven aan de selectie en denk voorlopig niet aan stoppen.” Het was voor de routiniers Roberto Joval en Gino Naarden, die ook deel uitmaakten van het succes van 2008 de tweede titel met de Gele Vogels. Opgehouden door zijn  werk kwam Joval in de sporthal toen game 3 aan de gang was. Zijn team stond toen achter met 13-14 in de derde set, en verloor deze uiteindelijk met 25-23 .

“Een setverlies was te verwachten, omdat we wisten dat het geen makkie zou worden. Ik denk dat we te vroeg aan het feesten waren, maar in de vierde set zijn we er keihard tegenaan gegaan”, onderstreept hij. “Ik denk dat dit kampioenschap het einde van mijn hoofdklasse carrière betekent.” Dit succes voelt naar zijn zeggen niet hetzelfde aan als het vorige. “Ik had het eerder gezegd dat ik nog nooit een serie had verloren van Livo en dat dit ook deze keer niet te verwachten was. We zijn ondanks het feit dat ik laat was, een team gebleven. We zeggen daarom niet zomaar one team one dream.”

Volleybal leeft weer

“I still got it”, laat Naarden optekenen nadat hem gevraagd wordt hoe hij terugkijkt op de prestatie met  Yellow Birds. “Het was een leuke finale, de sfeer zat er goed in. Volleybal leeft weer”, vindt de oud-international, die het een eer heeft gevonden te mogen meedoen met spelers van de nieuwe generatie.“It was also nice being a core of Yellow Birds again.” Naarden heeft zich halverwege het seizoen aangesloten.

“Ik ben trots. We hebben als team gespeeld en het bewijs ligt daar. Ik hoop ook met het U23-team kampioen te worden”

Libero Jason Lesperans

In het begin was duidelijk te merken dat hij ‘nog roestig’ was. Naargelang de competitie vorderde en de post-season naderde, was duidelijk te merken dat hij weer in zijn groove kwam. In de derde finalepartij liet hij dat ook in zowel aanvallend- als verdedigend opzicht merken. “Ik heb het gemist. Ik kan nog niet aangeven wat ik verder zal doen, maar Yellow Birds zal zeker blijven groeien”, aldus ‘Pukkie’. Een speler op wie keer op keer gerekend mag worden, is Anferney Schmeltz, die werd uitverkoren tot Most Valuable Player. “Deze onderscheiding heb ik te danken aan mijn team en in het bijzonder aan Leo”, zegt Schmeltz op een ietwat bescheiden toon.

“We hadden iets goed te maken. Livo wist in de algemene ronde namelijk steeds van ons te winnen. We hebben in de finale als team gehosseld.” De finale vond hij minder spannend dan de halve finaleserie tegen rivaal Yelyco. “We hebben veel harder moeten werken tegen Yelyco en dat was wel spannend. Ik ben blij dat we kampioen zijn geworden.” Libero Jason Lesperans heeft zijn verdedigingskwaliteiten vooral in de play-offs laten zien. “Ik heb genoten van de wedstrijden en ben vooral gefocust gebleven”, zegt de jeugdige volleyballer. “Ik ben trots. We hebben als team gespeeld en het bewijs ligt daar. Ik hoop ook met het U23-team kampioen te worden.”

Meer ervaring nodig

Shemar Jameson is ook een kei geweest in de kampioensstrijd. “Het was een geweldige journey. Wel vond ik de semi-finale tegen Yelyco aangrijpender. Livo is geen slecht team, maar ik denk dat het meer ervaring nodig heeft. Het team heeft maar twee ervaren spelers (ex-Yellow Birds-spelers Zefanio Breinburg en Joshua Dwarkasing, red.), maar dat was niet genoeg.”
Tariq Bakboord heeft in aanvallend opzicht ook bijgedragen aan het succes van de Birds. “Ik was zenuwachtig. Ik volleybal na twee jaren weer en stond gelijk in de finale. Het was tof.”

Ook Bakboord heeft Livo minder gevonden. “In de algemene ronde waren ze ons wel steeds de baas, maar toen waren we nooit voltallig. Play-off time, is another time.” Timothy Lamsberg is de match-winner geweest. Dat deed hij met een keiharde kill door het midden. “Ik zei aan Leo: gi mi na bal. Mi ready”, haalt Lamsberg zich het moment voor de geest. “Ik wilde echt dat het afgelopen was vandaar dat ik de bal ook heb ‘gekild’. Ik ben blij. Hard work pays off.”

“Yellow Birds heeft verdiend gewonnen”, beaamt Livo-coach Lionel Nabibaks. “Wij maakten teveel fouten, vooral in de eerste set. Ik heb geen antwoord waar het allemaal fout is gegaan. Het was de tweede wedstrijd op rij waar wij domme fouten maakten en dat is onze nekslag geweest. Ik hoop dat iedereen heeft genoten. Ik ben wel teleurgesteld, maar zeker niet ontevreden.”

De arbiters Chantal Karsters en Antonie Manhoef hadden het niet altijd even makkelijk. Karsters deelde onder meer een delay warning  uit aan beide teams nadat ze moe was geworden te waarschuwen om de bal niet onder het net door te rollen maar naar de zijkant of achteren.