De halfslachtigheid en we zouden bijna willen zeggen de leugenachtigheid duurt voort op het ministerie van NH. De minister van NH eist en dwingt de Surinaamse samenleving om zich dom te houden. Wij vinden dat deze minister geen respect heeft voor het Surinaamse volk en het lijkt er zelfs op dat de man zich eigenaar waant van de bevolking die rondom het stuwmeer woont. Deze minister neemt de gehoorzaamheid en loyaliteit van deze gemeenschappen als vanzelfsprekend en als ‘granted’. Hij gaat ervan uit dat deze gemeenschappen niets te bepalen hebben en alle rommel door hun keel doorgedrukt kunnen krijgen. 

De minister heeft namelijk in DNA een verklaring afgelegd die totaal geen indruk heeft gemaakt en ongeloofwaardig is. De minister verwacht dat de burgerij gewoon blindelings, ondanks gerechtvaardigde twijfels, bezorgdheid en vrees, gelooft dat het water van de SWM dat in de buurt van het stuwmeer wordt onttrokken, veilig is voor menselijke consumptie. We zouden de minister geloven als hij met een boot op het meer zou gaan en een liter van het water tot zich zou nemen vanuit de plek waar de cyanide in het meer door enkele malafide ondernemers is gedumpt. Of we zouden hem geloofwaardig vinden als hij zelf een liter water uit de kraan van de plaatselijke bezorgde bevolking zou tappen en het spontaan zou opdrinken. De minister zit lekker in Paramaribo en verwacht van mensen die hij waarschijnlijk dom vindt, dat die mededelingen moeten geloven omdat die in het Nederlands zijn gedaan door een minister in jas en das in DNA. Wij vinden dat deze omstandigheden niet genoeg zijn. 

Wij hebben onze twijfels, maar wij zeggen niet dat het water onveilig is. Wij zeggen dat wij de garantie niet hebben, met alles wat is gebeurd en wat is gezegd, dat het water voor de plaatselijke bevolking veilig is. We vinden het onverantwoord dat de minister aangeeft dat hij onkosten heeft moeten maken door monsters te laten trekken en deze naar het buitenland te sturen voor onderzoek. De minister vindt dat de plaatselijke gemeenschappen een onderzoek van het water dat ze drinken niet waard is. Want, hij zegt dat als er geen fake nieuws was verspreid het niet nodig was geweest dat hij het onderzoek dat geld heeft gekost, zou laten doen. 

Wij zijn daarom de berichten, fake of niet, dankbaar want de minister had als een verantwoordelijke regeerder moeten begrijpen dat hij uit zichzelf, zonder druk van de consumenten, het water regelmatig had moeten laten onderzoeken. Wat we ook onverantwoord van de minister vinden, is dat hij eerdere berichten over vervuild water met een simpele verklaring heeft willen ontkrachten. De minister had een verklaring van NIMOS moeten voorlezen in DNA waarin staat dat het water van het hele meer, het gebied waar water voor de waterleiding wordt onttrokken en het water in de SWM installaties veilig zijn. En dan nog zouden wij twijfels hebben, omdat NIMOS bij ons niet hoog aangeschreven staat als een integere milieuorganisatie. Het is een laffe organisatie die in het gareel loopt van regeringen en ministers zodat men hoge functies kan blijven bekleden. NIMOS heeft een plastieken ruggengraat en ontbeert ballen. 

Maar, de NH-minister had zo een verklaring met dag en datum van testen en de omstandigheden waaronder onderzoeken zijn gedaan, ook van de SWM kunnen voorlezen. 

Dat de minister niet eerlijk, open en oprecht bezig is, blijkt ook uit zijn mededeling dat bij de testen van het water ‘een’ Belgisch bedrijf betrokken is. Welk bedrijf is dat? Is dat een bedrijf van een Belgisch familielid dat in Antwerpen woont? Waarom mogen wij de naam niet weten? Is het malafide, een bonafide of een competente organisatie? Een vraag die steeds opkomt is over het water van het meer. Het meer is zo groot en er is beweerd door mensen van de regering dat wanneer er een oplosbare stof valt in het water van een (kunstmatige) meer, het niet verspreid in het water. Dat heeft te maken met een stukje natuurkunde en mechanica, maar het doet zeker denken aan het plassen in een zwembad. Is het zo dat het plassen in die hoek blijft van de plasser? Als een x aantal kilo cyanide in een hoeveelheid water valt en het lost ongeveer regelmatig op in het gehele meer, wat is dan het gehalte cyanide per milliliter, centiliter of liter? Als de oplossing regressief plaatsvindt over het hele meer of een deel van het meer, waar is dan het water het meest waarschijnlijk onbesmet en waar het meest waarschijnlijk besmet? En hoeveel zal de waarschijnlijke besmetting zijn? In welke mate is cyanide gevaarlijk of: wat is toelaatbare hoeveelheid cyanide die de mens in zijn lichaam mag hebben? 

De regering heeft sinds het ongeluk op het water nagelaten om misschien door onpartijdige wetenschappers volledige en grondige onderzoek te laten doen en heeft de regering ook geen poging ondernomen om de bevolking met feiten en cijfers in te lichten. 

De regering heeft in de gehele cyanide-affaire nu in totaal 3 dingen gedaan. Ten eerste heeft men de vervuilers beschermd zoals men broodheren beschermd. Ten tweede heeft men informatie achtergehouden of heeft men door desinteresse informatie niet verzameld. En nu eist men ten derde dat de bevolking zich dom houdt, door zonder informatie mededelingen van de minister voor zoete koek te nemen. Deze laatste verwachting is niet realistisch, omdat uit alles in deze zaak blijkt dat de belangen van de vervuilers en hun handlangers in de regering op de eerste plaats staan en de belangen van de consumenten op de laatste. Deze mogen ziek worden en doodgaan, immers…in Suriname gaat het causaal verband tussen een dood en een gecumuleerde cyanidevergiftiging nooit worden vastgesteld. Het systeem om dat causaal verband vast te stellen is er niet in Suriname.