Tekst en beeld Valerie Fris
PARAMARIBO — Een eenpersoonshuishouden in Suriname had in december vorig jaar SRD 5.428 nodig voor voeding tegenover SRD 850 vijf jaar geleden. Voor een tweepersoonshuishouden zijn de bedragen respectievelijk SRD 12.138 en SRD 1.896. Deze cijfers werden dinsdag als nieuwste beschikbare gepresenteerd tijdens een seminar over het armoedevraagstuk van de Interfaculty for Graduate Studies & Research (IGSR) van de Anton de Kom Universiteit van Suriname
Het seminar werd gehouden in het Lalla Rook Gebouw in samenwerking met het Ministerie van Arbeid, Werkgelegenheid en Jeugdzaken (AWJ) en Unicef. Er werd gesteld dat er methoden en technieken ontwikkeld moeten worden om de armoedegrens vast te stellen, zodat de regering haar beleid erop kan afstemmen en programma’s en projecten kan uitvoeren.
Uit het onderzoek blijkt ook dat de grootste armoede vooral voorkomt bij marrons en inheemsen
Extreme armoede
Er zijn tijdens het seminar gegevens uit onderzoeken gepresenteerd waarvan de rapporten officieel zijn overhandigd aan minister Steven Mac Andrew van AWJ. Anjali Kisoensingh deed in 2021 onderzoek gedaan naar extreme armoede onder Surinamers. Daaruit kwam onder meer naar voren dat een half procent van de bevolking in extreme armoede leeft.
Het onderzoek gaat uit van factoren zoals huisvesting van de betrokken personen. Het gaat om de kwaliteit de woning, hoeveel mensen gebruik maken van één slaapkamer, ontbreken van basiselementen zoals elektriciteit en water en de toegang tot sanitaire voorzieningen.
Andere graadmeters zijn het al dan niet hebben van een ziektekostenverzekering en tot welk niveau men onderwijs heeft genoten. Mensen zonder onderwijs ervaren de meeste armoede en daarom is onderwijs een must om hen daaruit te halen, stelt Kisoensingh.
Uit haar onderzoek blijkt ook dat de grootste armoede vooral voorkomt bij marrons en inheemsen. Ook is komen vast te staan dat vrouwelijke gezinshoofden van een gezin en gescheiden en alleenstaande vrouwen de meeste kans hebben om in armoede te leven.
Kinderarmoede
Minister Mac Andrew is ingenomen met dat er speciale aandacht is besteed aan kinderarmoede. Hij haalde aan dat het eerste Duurzame Ontwikkelingsdoel van de Verenigde Naties, namelijk uitbannen van alle armoede, in 2030 gehaald moet worden.
“Armoede kan een zodanige impact hebben op het leven van een mens dat hij of zij niet in staat is bepaalde doelen te bereiken, zeker in het leven van een jeugdige”, aldus Mac Andrew. Hij verwees naar de installatie van de Jeugdraad Suriname zaterdag en hoopt dat met dit instituut ook gewerkt kan worden aan armoedebestrijding van jeugdigen.
Verslaving aan gokken en geen geschikte baan vinden, noemt hij ook als oorzaken voor armoede. Uit het onderzoek van wetenschapper Naomi Caupain is gebleken dat meisjes tot en met 2 jaar de meeste armoede ervaren in Suriname.
Ook Michael Gillis, sociaalbeleidspecialist voor Guyana en Suriname, bevestigt de bedroevende cijfers. Volgens zijn onderzoek leeft 45 procent van het aantal kinderen tot en met veertien jaar in onze regio in armoede.
Samenstelling basisgoederen
De economische situatie van het land houdt sterk verband met de vraag hoe de kundigheid of populariteit van een president wordt ervaren. Dit heeft Rosita Sobhie tijdens haar onderzoek in 2014 kunnen vaststellen. Zij is wetenschapper bij het IGSR en maakt ook deel uit van de armoedecommissie.
Niet het regeringsbeleid of andere objectieve zaken. Samen met het Statistiekbureau wordt sinds 2014 een pakket basisgoederen vastgesteld bestaande uit granen, knolgewassen, peulvruchten, groenten, fruit, dierlijk voedsel, suikers en stropen en vetten en oliën. Sobhie zegt zich er wel van bewust te zijn dat wat in de stad als basisvoeding wordt gezien niet hoeft te gelden voor het binnenland of de districten.